________________
ગાથા લાકપ્રિય ગુણનું સ્વરૂપ
( ૨૩ )
છતાં પણ મને સળગતા અગ્નિની જવાળા જેવી વાણી કહી. તેથી અવશ્ય મારા કાઇક મેટા અપરાધ હાવા જોઇએ.” એમ વિચારી પેાતાના મનમાં આલેાચના કરવા લાગ્યા; પર ંતુ કાંઇ પણ પે:તાના દોષ તેને સ્મરણમાં આબ્યા નહી. તે પણ તે મનમાં કહેવા લાગ્યા કે—“ ગુરૂ તે જનને ઉદ્વેગ કરનાર અને અધન્ય એવા મને ધિક્કાર છે. જે સ પ્રાણીઓને પ્રીતિ ઉત્પન્ન કરે છે, તેમને ધન્યવાદ ઘટે છે. ” ઇત્યાદ્રિક વિશુદ્ધ અને અતિવિશુદ્ધ અધ્યવસાયના હેતુની ભાવના ભાવતાં તેને જાતસ્મરણ જ્ઞાન ઉત્પન્ન થયું. તેથી પૂર્વ ભવમાં અભ્યાસ કરેલી ભાવનાને ભાવતા તે મહાત્મા ગર્ષિ કેવળજ્ઞાનની લક્ષ્મી પામ્યા. તે વખતે તેના પ્રભાવથી રજિત થયેલા સમીપના દેવાએ તેના માટે મહિમા કર્યો, અને ઉંચે સ્વરે આખી નગરીમાં આદ્યાષણા કરીકે— “ હું લેાકેા ! મહા પાપી રૂદ્રકે પાતે વત્સપાળની માતાને મારી નાંખી મહા ઋષિ અ ંગષિને અભ્યાખ્યાન-ખાટું આળ આપ્યું છે, તેથી તેની સામું જોવું કે તેની સાથે ખેલવું, તે ચેાગ્ય નથી. આવાં વચના સાંભળી પશ્ચાત્તાપ રૂપી અગ્નિથી મળતા ઉપાધ્યાયે નગરના લેાકેા સાથે અષિ પાસે આવી તેને ખમાળ્યા. તેની પાસેથી ધમ સાંભળી ઉપાધ્યાય પ્રતિમાષ પામ્યા. રૂદ્રક પણ લેાકેાના નિદ્વાપાત્ર થયા, તેથી તીવ્ર પશ્ચાત્તાપ કરી વૈરાગ્ય પામી કેવળજ્ઞાન પામ્યા.
.
આ રીતે સામ્ય પ્રકૃતિવાળા પ્રાણી પ્રાયે કરીને પોતાના અને પરના ઉપકારને માટે થાય છે, તેથી અગર્ષિની જેમ તે ધર્મોના અધિકારી થાય છે.
હવે ચાથા ગુણને આશ્રીને કહે છે.
इहपरलोयविरुद्धं, न सेवर दाणविणायसीलड्डो । लोअप्पियो जाणं, जइ धम्मंमि बहुमाणं ॥ ११ ॥
