________________
ચાર પ્રકારના કૃતત્રત કર્મનું વર્ણન. (૮૭) મૂલાઈ–ત્યાર પછી તે વ્રતે ગુરૂની સમીપે થડા કાળ પર્યત અથવા યાજજીવ પર્યત ગ્રહણ કરે. ૩. (ગ્રહણ કર્યા પછી) વ્યાધિ અથવા ઉપસર્ગોની પ્રાપ્તિ થાય તે પણ મન દઢ રાખીને તેનું સેવન કરે. ૪
ટીકર્થ–ગુરૂની એટલે આચાર્યાદિકની સમીપે ગ્રહણ કરે કહ્યું છે કે-સંવેગ પામેલ શ્રાવક ઉપયેગી થઈ ગુરૂની સમીપે થોડા કાળ પર્યત અથવા જાવજીવ પર્યત ( ગ્રહણ કરી) હંમેશાં તેનું સ્મરણ કરી વિશુદ્ધ પરિણામે તેનું પાલન કરે.” અહીં કેઈ શંકા કરે કે-જે શ્રાવક વ્રતને અંગીકાર કરે તે દેશવિરતિને પરિણામ હોય તે ગ્રહણ કરે? કે તે પરિણામ ન હોય તો ગ્રહણ કરે ? તેમાં જે પહેલે પક્ષ કહેશે તો તે શ્રાવકને ગુરૂ પાસે જવાની શી જરૂર છે? કારણ કે જે સાધવું છે તે સિદ્ધ જ થઈ ગયું છે. એટલે કે વ્રતો અંગીકાર કરીને પણ દેશવિરતિનો પરિણામ જ સાધવે છે, તે તે તેને પોતાની મેળે જ ( ગુરૂ વિના જ) સિદ્ધ થયો છે. વળી ગુરૂ પાસે જવાથી ગુરૂને વ્રત આપવામાં પરિશ્રમ પડશે અને તેના યુગમાં અંતરાય થશે. એ દેષો ગુરૂ પાસે નહીં જવાથી દૂર થશે, અને જે બીજે પક્ષ કહેશે તે ગુરૂ તથા શ્રાવક બનેને મૃષાવાદને પ્રસંગ આવશે, કેમકે તે પરિણામ નહીં હોય તે તે પાળી શકશે નહીં. આ પ્રમાણે કોઈ શંકા કરે તે તેનું સર્વ કહેલું અયુત છે. કેમકે બન્ને પક્ષમાં ગુણની પ્રાપ્તિ જ છે. તે આ પ્રમાણે–જે દેશ વિરતિને પરિણામ હશે તે ગુરૂની પાસે વ્રત લેવાથી તેના માતાઓને લીધે મારે સદ્દગુણ ગુરૂની આજ્ઞા આરાધવા લાયક છે” એમ ધારી પોતાની પ્રતિજ્ઞાને નિશ્ચય થવાથી વ્રતમાં તેની દ્રઢતા થશે. અને જિનેશ્વરની પણ આજ્ઞા આરાધી કહેવાશે. કહ્યું છે કે“ગુરૂની સાક્ષીએ ધર્મ અંગીકાર કરવાથી સંપૂર્ણ વિધિ કરેલ હોવાથી વિશેષ ગુણ થશે. અને વળી સાધુની સમીપે પાપનો ત્યાગ કરવાથી તીર્થકરની આજ્ઞા પણ પાળી કહેવાય.” વળી ગુરૂની ધર્મદેશના સાંભળવાથી અત્યંત શુભ અધ્યવસાય-પરિણામ ઉત્પન્ન થશે, અને
