________________
પંદરમા દીર્ઘદર્દીપણું ગુણનું સ્વરૂપ. (૫૫) તે વાત અંગીકાર ન કરી. ત્યારે તેઓએ તેણીની નિંદા તર્જના કરી. તે જાણી પ્રભાકર માતપિતાથી જુદા થયો. પછી પોતાની ઈચ્છા પ્રમાણે તે દંપતી જૈન સાધુઓને દાન દેવા લાગ્યા. એકદા માતાપિતાએ પ્રભાકરને કહ્યું કે-“હે પુત્ર! તું ભિક્ષુકને નિમંત્રણ કર.” તેણે તેમ કરવાની ના કહી. ત્યારે તેને ઘણે આગ્રહ કરી બળાત્કારે ભિક્ષુ પાસે
કર્યો. તે ત્યાં ગયો ત્યારે ભિક્ષુકેએ વિદ્યાથી મંત્રીને તેના હાથમાં એક ફળ આપ્યું. તેથી તેના શરીરમાં વ્યંતરીએ પ્રવેશ કર્યો, પછી તેણે ઘેર જઈ ભાર્યાને કહ્યું કે આજે આપણે ભિક્ષુઓને દાન દઈયે.” જિનમતીએ ના કહી, ત્યારે તે પોતે રસોઈ કરવા લાગ્યું. શ્રાવિકાએ સૂરિ પાસે જઈ તે વાત કહી. સૂરિએ મંત્રીને તેણીને ચૂર્ણ આપ્યું. તે પાણીમાં નાંખીને તેણીએ પ્રભાકરને પાયું. તરતજ વ્યંતરી તેના શરીરમાંથી નાશી ગઈ. એટલે પ્રભાકર પિતાની સ્વાભાવિક સ્થિતિમાં આવ્યું. ત્યારે તેણે “આ શે આરંભ કર્યો છે એમ ભાયને પૂછયું. તે બેલી-“તમે જે ભિક્ષુઓને માટે આ આરંભ કર્યો છે. તે બોલ્યો
હું સાધુ વિના બીજા કોઈને આપવાનો નથી. મારા માતાપિતાએ મને છેતયે જણાય છે.' એમ કહી તે પ્રાસુક અન્ન તેણે સાધુઓને વહરાવ્યું. આ પ્રમાણે અનુકૂળ પરિજન ન હોવાથી વિદ્મનો સંભવ થાય છે. તેથી કરીને જ કહ્યું છે કે–અનુકૂળ અને ધર્મશાળ વિગેરે વિશેષણવાળો પરિજન જેને હેય તે ધર્મનો અધિકારી છે.
હવે પંદરમા દીર્ઘદર્દીપણાનો ગુણ કહે છે –
आढवइ दीहदंसी, सयलं परिणामसुंदरं कजं । बहुलाभमप्पकेसं, सलाहणिजं बहुजणाणं ॥ २२ ॥ મૂળાથ-દીર્ધદષ્ટિવાળો પુરૂષ જે જે પરિણામે સુંદર હય, જેમાં