________________
(૨૩૬)
ધર્મરત્ન પ્રકરણ
પૂછયા, તે આ પ્રમાણે--“હે મુનિ! સરિસવયા, માષ તથા કુલત્થી એ તમારે ભક્ય છે કે અભક્ષ્ય છે?” આ શબ્દને એક અર્થ ધાન્ય અને બીજો અર્થ મનષ્ય વિગેરે થાય છે તેથી આવા બે અર્થવાળા પ્રીને પૂછ્યા. ગુરૂએ પણ તેને અભિપ્રાય જાણું તેજ પ્રમાણે બે અર્થની અપેક્ષાએ તેને જવાબ આપે. તે સાંભળી આ સર્વજ્ઞ છે એમ શુકના મનમાં પ્રતીતિ થઈ. અહીં તેના પ્રશ્નોના ઉત્તરે વિસ્તાર થવાના ભયથી કહ્યા નથી. તેથી તેને જાણવાની ઈચ્છાવાળાએ જ્ઞાતાજી માંથી જાણી લેવા. પછી ગુરૂના મુખથી ધર્મોપદેશ સાંભળી વૈરાગ્ય પામેલા શુકે શુદ્ધ પરિણામથી સૂરિની સમીપે હજાર શિષ્યો સહિત પ્રત્રજ્યા લીધી. અનુક્રમે તે ચાદ પૂરી થયા ત્યારે ગુરૂએ તેને પૂર્વને હજાર શિષ્યોને પરિવાર તેને સાંખ્યા. તે લઈ શુકષિ ભવ્ય પ્રાણીઓને પ્રતિબંધ પમાડતા પૃથ્વીતળ ઉપર વિચરવા લાગ્યા.
ત્યારપછી થાવસ્થા પુત્ર સૂરિ શત્રુંજય પર્વત ઉપર જઈ બે માસનું અનશન કરી એક્ષપદ પામ્યા. પછી શુકાચાર્ય પણ વિહારના કમથી સેલકપુરમાં આવ્યા, અને સેલગ રાજાને દીક્ષા આપવાને અવસર જાણી ઉદ્યાનમાં શુદ્ધ ભૂમિ ઉપર રહ્યા. ત્યાં ધર્મોપદેશ કરતાં સેલગ રાજા પ્રતિબંધ પામે. તેથી તેણે પોતાના મકફ નામના પુત્રને રાય સેંપી પંથક વિગેરે પાંચસે મંત્રીઓ સહિત દીક્ષા ગ્રહણ કરી. પછી આગમમાં કહેલા વિધિ પ્રમાણે શુકાચાર્યની પાસે પાપરહિત એવા તેણે અગ્યાર અંગને અભ્યાસ કર્યો. ત્યારપછી ગુરૂએ પંથક વિગેરે પાંચસે સાધુઓને પરિવાર તેને સેંગે પછી મહાત્મા થકાચાર્ય હજાર સાધુઓ સહિત શત્રુંજયના શિખર પર જઈ અનશન કરી શિવપદ પામ્યા.
ત્યાર પછી સેલગ રાજર્ષિ અયોગ્ય ભક્તાદિકને આહાર કરવાથી દાહવરથી પીડા પામવા લાગ્યા, અને અનુક્રમે વિહાર કરતા સેલગપુરમાં આવ્યા. ત્યાં ઉદ્યાનમાં શુદ્ધ ભૂમિપર રહેલા તેને સાંભળીને અત્યંત હર્ષ પામેલે મક રાજા ગુરૂને વાંદવા આવ્યા. વંદના
