________________
( ૧૨૦ )
ધર્મરત્ન પ્રકરણ.
ણેથી મળે છે તે તેમાંથી મને ર ંકને કાંઇક આપે..” સાધુઓએ જવાબ આચ્ચે કે- અમે આમાંથી આપી શકતા નથી. આ ખાખત અમારા ગુરૂ જાશે. ’” તે સાંભળી તે રક તેએની જ સાથે તેમના ગુરૂ પાસે ગયા, અને તે જ પ્રમાણે તેણે ગુરૂપાસે યાચના કરી. ત્યારે ગુરૂએ તેને કહ્યું કે-“ હે ભદ્ર જો તુ પ્રવ્રજ્યા ગ્રહણ કરે તેા તારી જે ઇચ્છા હાય તે આપીએ. પર ંતુ ગૃહસ્થાશ્રમીને કાંઈ પણ આપી શકાતુ નથી.” તે સાંભળી તેણે ગુરૂનુ વચન અંગીકાર કર્યું. ત્યારે ગુરૂએ લાભ જોઇ તેને પ્રવ્રજ્યા આપી. પછી તેને ઇચ્છા પ્રમાણે સ્નિગ્ધ મધુર આહાર ખવરાવ્યેા. તેથી તે તુષ્ટમાન થયા, અને વિચાર કરવા લાગ્યા કે “ અહા ! આ ધર્મ બહુ સુંદર છે, તથા આ ગુરૂમહારાજ પણ ઉત્તમ ચરિત્રવાળા, સર્વ પ્રાણીઓને વત્સલ, દયાળુ અને મહા પ્રભાવવાળા છે, કે જેઓએ હું નિગીને વિષે શિરામણ છતાં મારા ઉપર આટલા મધા ઉપકાર કર્યાં. ’’ આ પ્રમાણે શુભ પરિણામવાળા અને અવ્યક્ત સામાયિક વ્રતવાળા તે મધ્યરાત્રિને સમયે વિરુચિકાના વ્યાધિથી મરણ પામ્યા. ત્યારપછી તે કયાં ઉત્પન્ન થયા ? તે કહે છે —
પાટલીપુત્ર નગરમાં ચડ્યુસના પાત્ર અને બિંદુસાર રાજાના પુત્ર અશાકશ્રી નામે રાજા હતા. તેને કૃણાલ નામે પુત્ર હતુ. તે પેાતાના પ્રાણથી પણ અધિક પ્રિય હતા. તેની પરના સ્નેહના અતિશયને લીધે પિતાએ તેને ખાલ્યાવસ્થામાં જ યુવરાજપદે સ્થાપન કર્યાં હતા. અને તેને કુમારભુક્તિને માટે ઉજ્જયિની નગરી આપી ( સપત્ની માતાના ભયથી ) તેને ત્યાંજ રાખ્યા હતા. તથા તેના પિતા સેવક પુરૂષદ્વારા હમેશાં તેના કુશળ સમાચાર મગાવતા હતા. તેમ જ તેને પ્રસન્નતાથી ઉત્તમ વસ્તુઓ માકલતા હતા. એકદા તે કુમારને કળ! ગ્રહણ કરવામાં ચેાગ્ય થયા જાણી રાજાએ પ્રધાન પુરૂષ ઉપર લેખ લખ્યા તેમાં ‘ પીયતાં માર:’-‘કુમારને ભણાવવે.’ હત્યાદિક લખી તે લેખ અધ કર્યા વિના ત્યાં જ મૂકીને રાજા શરીરચિતાને માટે ઉઠ્યો. તે અવસરે કુમારની સપત્ની માતા ત્યાં આવી · આ
