________________
ગુણાનુરાગ લિંગનું સ્વરૂપ. (૧૯) ગુણની બુદ્ધિથી એટલે મોટા ગુણરૂપ માનીને તેની પ્રશંસા કરે છે, એટલે કે તેના દેને મૂકીને અલ્પ એવા પણ ગુણને જ તે જુએ છે. જેમકે શ્યામવર્ણવાળા અને કેહી ગયેલા કૂતરાના શરીરમાં “વેત દાંતની શ્રેણિ જોઈને શ્રીકૃષ્ણ વાસુદેવે તેની પ્રશંસા કરી હતી. વળી તે ભાવસાધુ આ પ્રમાણે વિચારે છે કે - “આ સર્વ જીવો અનાદિકાળથી અનાદિ દેએ કરીને સંયુક્ત છે, તે લેશમાત્ર પણ ગુણ પ્રાપ્ત કરે એ મોટું આશ્ચર્ય છે. ” તથા દેશના લેશવડે કરીને એટલે અલ્પ પ્રમાદની ખૂલના વડે કરીને પણ પોતાના ગુણ સમૂહને એટલે શુભ કિયાના સમૂહને નિર્ગુણઅસાર ગણે છે, એટલે મને પ્રમાદીને ધિક્કાર છે, એમ તે ભાવયતિ વિચારે છે. જેમકે છેલ્લા દશપૂવ શ્રીવજી સ્વામીએ પોતાના કણ ઉપર સૂઠને કકડો મૂર્યો હતો, તે વિસરી જવાથી તેણે પોતાના પ્રમાદની નિંદા કરી હતી. ૧૨૧.
તથાपालइ संपत्तगुणं, गुणड्डसंगे पमोयमुव्वहइ । उज्जमइ भावसारं, गुरुतरगुणरयणलाभत्थी ॥ १२२ ॥
મૂલાર્થ–પ્રાપ્ત થયેલા ગુણનું પાલન કરે છે, ગુણ જનને સંગ થવાથી પ્રમોદને ધારણ કરે છે, અને મેટા મેટા ગુણ રત્નોના લાભની વાંછાથી ભાવ પૂર્વક ઉદ્યમ કરે છે.
ટીકાર્થ-જેમ માતા પ્રાપ્ત થયેલા પ્રિય પુત્રને પાળે છે તેમ ભાવસાધુ સમ્યક્ પ્રકારે કર્મના ક્ષપશમથી પ્રાપ્ત થયેલા જ્ઞાન અને ચારિગરૂપ ગુણને પાળે છે એટલે રક્ષણ કરે છે અને વૃદ્ધિ પમાડે છે, તથા ગુણે કરીને આઢય એટલે સમૃદ્ધિવાળાને સંગ થાય ત્યારે ચિરકાળથી વિયાગ પામેલા સ્નેહી બંધુના મેળાપની જેમ અત્યંત અમેદને એટલે આનંદને પામે છે. તે આ પ્રમાણે-“અસત્યરૂષના સંગ રૂપી કાદવે કરીને જે મારું મન મલિન થયું હતું, તે આજ સાધુ પુરૂષના સંગ રૂપી જળવડે કરીને નિર્મળ થયું છે. નિઃસંગ
