________________
(૮૨)
ધર્મરત્ન પ્રકરણ.
તુલ્ય કહ્યો છે. જેમ ઢીલા અશુચિ પદાર્થ સ્પર્શ કરનાર માણસને ખરડે છે, તેમ જે શિખામણ આપનારને પણ દૂષિત કરે છે તે ખર ટ સમાન કહેલા છે. ૪. આમાંના ખર્ટ તુલ્ય અને સપત્ની તુલ્ય એ એ પ્રકારના શ્રાવકા નિશ્ચય નયના મતથી મિથ્યાત્વીએ છે, અને વ્યવહાર નયના મતથી તો તેઓ જિનચૈત્યાદિકમાં જાય છે માટે શ્રાવક કહેવાય છે. ” આ રીતે કહ્યું છે, તે ઉપર વિસ્તાર કરવાથી સર્યું. વળી તે ભાવશ્રાવકનાં લક્ષણા-ચિન્હાને શુભ ગુરૂએ—સવિગ્ન આચાર્યાં આ પ્રમાણે કહે છે. ૩૨.
~***
તે જ લક્ષણાને કહે છે.—
hearकम्मो तह सी - लवं च गुणवं च उज्जुववहारी । गुरुसुस्वसो वयण - कुसलो खलु सावगो भावे ॥ ३३ ॥
મૂલા --વ્રતનું કૃત્ય કરનાર ૧, શીળવાન ર, ગુણવાન ૩, ઋજીવ્યવહારી ૪, ગુરૂની સેવા કરનાર ૫, અને પ્રવચનમાં કુશળ ૬, આ છ ગુણવાળા જે હેાય તે ભાવશ્રાવક કહેવાય છે.
ટીકા—જેણે આગળ કહેવાશે તેવું વ્રતનું કર્મ કર્યું. હાય તે કૃતવ્રતકર્મ કહેવાય છે ૧, તથા જેનુ' સ્વરૂપ આગળ કહેશે એવા શીળવાન હાય ૨, આગળ કહેવાશે તેવા ગુણાવડે ચુક્ત-ગુણવાન હાય ૩, ૪ શબ્દના અર્થ સમુચ્ચય છે, અને તેના સંબંધ આગળ છે તેથી જીવવધારો –અને સરળ મનવાળા હાય ૪, ગુરૂની સેવા કરનાર હાય ૫, પ્રવચનમાં કુશળ એટલે જિનમતના તત્ત્વને જાણનાર હાય ૬. લહુ શબ્દના નિશ્ચય અથ હોવાથી આવા પ્રકારનાજ શ્રાવક ભાવને વિષે હાય છે એટલે ભાવશ્રાવક હેાય છે. ૩૩.
~*~
