________________
ભાવના વિષયોના સત્તર લિંગનું સ્વરૂપ. (૧૩૭ ) ચેાથો ભાગ ધર્મ અને ઉપભેગમાં વાપરે અને ચે ભાગ ભરણપોષણ કરવા લાયક કુટુંબાદિકના પિષણમાં રાખો. ઈચ્છાથી અથવા અનિચ્છાથી પણ મારું સર્વ ધન હંમેશાં દરેક ભવે ચૈત્ય અને સાધુજનેના ઉપયોગમાં આવે.” આ પ્રમાણે મનોરથ કરી દ્રવ્યનું પાલન વિગેરે કરે છે. ૬ર.
તથા— दुहरूवं दुक्खफलं, दुहाणुबंधि विडंबणास्वं। સંસારમાં કા–fજીક રહ્યું હું છે હરે
મૂલાથ–-સંસાર દુ:ખરૂપ છે, દુખરૂપ ફળને આપનાર છે, દુ:ખને અનુબંધ કરનાર છે, વિટંબણું રૂપ છે અને અસાર છે, એમ જાણી (ભાવશ્રાવક) તેમાં પ્રીતિ કરતો નથી.
ટીકાથ–ઉપરની ગાથાની જેમ અહીં પણ તેવા સંસારમાં પ્રીતિને કરતે નથી એમ સંબંધ કરે. શું કરીને સંસારને આ જાણીને. સંસાર કે? તે કહે છે-દુ:ખરૂપ એટલે સંસાર દુઃખના સ્વભાવવાળો છે. કહ્યું છે કે “સંસારમાં જે જન્મ થવો તે દુઃખ છે, જે વૃદ્ધાવસ્થા તે પણ દુ:ખ જ છે, જે વ્યાધિઓ તે પણ દુ:ખ જ છે અને જે મરણ થવું તે પણ દુ:ખ જ છે. અહો ! આ સંસાર જ દુઃખરૂપ છે કે જેમાં રહેલા જંતુઓ કેવળ કલેશને જ પામે છે.” તથા સંસાર દુ:ખના ફળવાળે છે, કારણ કે જન્માંતરમાં નકાદિક દુ:ખને આપનાર છે. તથા સંસાર દુઃખને અનુબંધી છે એટલે વારંવાર દુખની શ્રેણીનો સંબંધ કરે છે. કહ્યું છે કે-“જ્યાં સુધી આ સંસાર વિદ્યમાન છે અને જ્યાં સુધી આ સંસારમાં જીવન નિવાસ છે ત્યાં સુધી અનંતા જન્મમરણેનો અંત કયાંથી હોય?” તથા વિડંબનાની જ જેમ આ સંસારમાં જીનાં વિચિત્ર રૂપ છે. તે વિષે કહ્યું છે કે-“આ જીવ કેઈવાર દેવ થાય છે તો કઈ વાર નારકી થાય છે, કેઈવાર કીટ પતંગ થાય છે તે કઈવાર મનુષ્ય થાય છે, કેઈવાર રૂપવાન થાય છે
