________________
(૧૭૨ )
ધર્મરત્ન પ્રકરણ.
* * * * *
*
* * * * * *
હતા, તેથી અમારે પણ તેજ પ્રમાણે વર્તવું ઉચિત છે. આને ઉત્તર આપે છે કે-હે સૌમ્ય! અમે તને સન્માર્ગે લઈ જઇયે છીયે તેમાં તું ઉન્માર્ગે ન જા. કારણ કે અમે તે સંવિગ્નને આચાર સ્થાપન કર્યો છે, પણ સર્વ પૂર્વ પુરૂષોએ જે આચરણ કર્યું હોય તેનું સ્થાપન કર્યું નથી. માટે તું આ ઉન્મત્ત મનુષ્યની જે પ્રલાપ કરે છે, તે અગ્યા છે આ કારણથી જ કહે છે કે
जं पुण पमायरूवं. गुरुलाघवचिंतविरहियं सवहं ।
सुहसीलसढाइन्न, चरित्तिणो तं न सेवंति ॥८६॥ - મૂલાઈ–વળી જે આચરણ પ્રમાદરૂપ હોવાથી ગુરૂ લાઘવના વિચાર રહિત હોય અને તેથી કરીને જ હિંસાત્મક હોય એવું સુખ શીલયા શઠ પુરૂષએ આચરેલું તે આચરણ ચારિત્રિએ આચરતા નથી.
ટીકાથ––વળી જે આચરણ સંયમને બાધ કરનાર હોવાથી પ્રમાદ રૂપ હય, અને એ જ કારણથી ગુરૂલાઘવની ચિંતા રહિત એટલે આ ગુણવાળું છે કે ગુણ વિનાનું છે? એવી આલોચના રહિત હોય અને તેથી કરીને જ યતના રહિત હોવાને લીધે સવધ-હિંસાવાળું હોય, આવા પ્રકારનું કે જે સુખશીલ એટલે આ લેકના સુખની જ આકાંક્ષાવાળા અને શઠ એટલે અસત્યનું જ આલંબન કરનારા પુરૂષાએ આચરેલું હોય, તેવા આચરણને શુદ્ધ ચારિત્રવાળા મુનિઓ સેવતા નથી-આચરતા નથી.
-- @l-– એને જ ઉલ્લેખ (સ્પષ્ટતા) બતાવે છે – जह सड्डेसु ममत्तं, राढाए असुद्धउवहिभत्ताई । . निदेजवसहितूली-मसूरिगाईण परिभोगो ॥८७ ॥
મૂલાઈ–જેમકે શ્રાવકને વિષે મમતા રાખવી, શરીરની શેભાને માટે અશુદ્ધ ઉપાધિ અને ભાત પાણી વિગેરે પ્રહણ કરવા તથા
