________________
ચોથા ગુણ ઉપર સુજાતની કથા.. ( ૧૭ ) થયું. તેથી તેણી સુજાતને વેષ પહેરી સમગ્ર દાસીઓની મધ્યે સુજાતના નેત્ર, મુખ, અને હાથ પગની ચેષ્ટાનું અનુકરણ કરવા લાગી. તે વખતે ધીમે ધીમે આવેલા મંત્રીએ ભીંતને આંતરે રહી તેણની ચેષ્ટા જે. તથા સુજાત! સુજાત! એવા શબ્દ સાંભળી તેણે વિચાર કયે કે—“અહો ? મારૂં અંત:પુર વિનાશ પામ્યું. આ મહાધર્સ સુજાત મારે ઘેર આવતો હોય તેમ જણાય છે. પરંતુ અહીં તેને પ્રત્યક્ષ જોયા વિના દંડ કરવાથી તેનું પરિણામ સારું આવે નહીં. કારણ કે તે રાજાદિકને પ્રિય છે. આ પ્રમાણે વિચારી તેણે એક ખેટે લેખ લખ્યું. પછી એક અજાણ્યા પુરૂષને તે લેખ આપી બરાબર શીખવી રાજા પાસે લઈ ગયે. રાજાને તે લેખ બતાવ્યું. તેમાં આ પ્રમાણે લખેલું હતું--“હે સુજાત ! તે મને કહ્યું હતું કે દશ દિવસની અંદર મિપ્રભુને બાંધી હું તને અર્પણ કરીશ. તો કેમ હજુ સુધી પ્રસાદ કરે છે? તું તો રાજદ્વારમાં પણ અખલિત ગતિવાળો છે. ” ઈત્યાદિક લેખને અર્થ જાણ રાજા કેપ પામ્યું તે પણ સુજાતને આવું સંભવતું નથી. એમ કહી મંત્રીને રજા આપી પતે વિચાર કરવા લા--“જે કે તે સુજાત આવી રીતે અપરાધી છે, પણ તેને પ્રગટ રીતે દંડ કરી શકાય તેમ નથી. કારણ કે આના અપરાધની કોઈ શંકા પણ કરે તેમ નથી. પરંતુ મારા ઉપર લેકેને વિરાગ થશે. આ પ્રમાણે વિચારી રાજાએ બીજો ઉપાય ધાયે. તે એ કે–રાજકાર્યના વિચારના મિષથી પોતાના દેશને છેડે રહેલી અક્ષુરી નામની નગરીમાં સુજાતને તેણે મેકલ્ય, અને તેને સ્વામી ચંદ્રવજ નામને કે જે પોતાને સામંત રાજા હતા. તેને લેખ લખી જણાવ્યું કે--આ વણિકને ગુપ્ત રીતે મારી નાંખે.” ચંદ્રધ્વજ રાજાએ પણ સુજાતનું રૂપ જોઈ વિચાર્યું કે--“આવી મૂતિવાળે કદી પણ વિરૂદ્ધ આચરણ કરે નહીં, તે કેમ રાજાએ આવી આજ્ઞા આપી? અથવા ભલે ગમે તેમ હોય, પરંતુ હું આની ઉપર દ્રોહ નહીં કરું.” એમ વિચારી સુજાતને એકાંતમાં તે લેખ બતાવ્યું, અને કહ્યું કે--“જે કે રાજાને
