________________
(૧૦૦)
ધર્મરત્ન પ્રકરણ.
આ સંસાર જન્મ, જરા, મરણ, રેગ અને શેક વિગેરે મહા શત્રુથી ઉત્પન્ન થતા સંતાપથી ભરેલો છે, તેથી તે અસાર છે. ઉંચ જાતિ, ઉંચ કુળ, સારૂં રૂપ અને આરોગ્યતાવાળો મનુષ્ય ભવ પામ દુર્લભ છે. નિરંતર વહેતું આ જીવિત-આયુષ્ય અનિત્ય છે. મૃત્યરૂપી મહા રાક્ષસ કયારે આવશે ? તેની કેઈને ખબર નથી. તેથી વિદ્વાન જનોએ સમસ્ત અનર્થના સમૂહરૂપી હસ્તીનું નિવારણ કરવામાં સિંહ સમાન ધર્મમાં જ સર્વથા પ્રકારે ઉદ્યમ કરે એગ્ય છે.” ઇત્યાદિ અમૃતરસની જેવી મનેહરજિનેશ્વરની દેશના સાંભળીને ઘણું પ્રાણ પ્રતિબંધ પામ્યા, અને પોતપોતાને ઉચિત ધર્મને ગ્રહણ કરી સર્વે પિતાપિતાને સ્થાને ગયા. મહાશતક પણ સભ્યત્વવડે ચિત્તને પવિત્ર કરી પાંચ અણુવ્રતાપૂર્વક સાત શિક્ષાત્રત કરીને સુશોભિત શ્રાવકવ્રતને અંગીકાર કરી મેટા નિધાનના લાભથી પણ અત્યંત સંતુષ્ટ થઈ ભગવાનને નમસ્કાર કરી પોતાને ઘેર ગયે, અને પ્રતિદિન ચડતે પરિણામે શ્રાવકધર્મ પાળવા લાગ્યો. તેના સત્સંગથી પણ ગુરૂકમી હોવાથી તે રેવતી જરા પણ પ્રતિબંધ પામી નહીં. ઉલટી વધારે વધારે વિષમાં લુખ્ય અને મદિરા માંસમાં વૃદ્ધિવાળી થઈ. એકદા અમારીની ઉદઘોષણા થવાથી તેને માંસની પ્રાપ્તિ થઈ નહીં. તેથી તેણુએ પોતાના
કરેને કહ્યું કે-“આજે મારા ગેકુળમાંથી બે વાછરડા મારીને તેનું માંસ લાવી આપે.” તે સાંભળી તેઓએ તે પ્રમાણે કર્યું. ત્યારથી તે હંમેશાં બબે વાછરડાને વધ કરાવવા લાગી. એકદા તે દુષ્ટ રેવતીએ વિષયલાલસાની વૃદ્ધિને લીધે પિતાની બારે સપત્નીઓને વિષના પ્રાગથી તથા શસ્ત્રના પ્રયોગથી કઈ ન જાણે તેમ મારી નંખાવી. તેમનું સુવર્ણ, હિરણ્ય, ગોકુળ વિગેરે સર્વસ્વ ગ્રહણ કરી આનંદ પામી. - ત્યારપછી તે મહાશતક ચાર વર્ષ પછી મેટા પુત્ર ઉપર ગૃહને કાર્યભાર નાંખી પિષધશાળામાં જઈ ધર્મકિયામાં તત્પર થયે. ત્યાં તેણે શ્રાવકની પ્રતિમાઓ વહન કરવા માંડી. તેને એકદા મઘમાસથી મત્ત થયેલી રેવતી ઉપસર્ગ કરવા આવી. તે બેલી કે-“હે પ્રાણવલ્લભી
