________________
પ્રશસ્તિ.
( ૨પ૩)
अथ प्रशस्तिः ।
ગંભીર અર્થવાળું આ પ્રકરણ મહામૃતરૂપી સાગરમાંથી સજજનોને ઉપકાર કરવા માટે આદરપૂર્વક મેં ઉધયું છે. વળી વિવરણ ( ટીકા ) વિના આ પ્રકરણ જડ મતિવાળાઓ જાણી શકશે નહીં એમ ધારીને સુગમ અને નાની આ વૃત્તિ પણ મેં રચી છે. અસત્યની શંકા કરનાર લોક આ યુગના આચાર્યોએ કહેલા વચન ઉપર પ્રતીતિ રાખતા નથી તેથી તેમની પ્રતીતિને માટે સિદ્ધાંતનાં ઘણું સૂત્રો આ ગ્રંથમાં મેળવ્યાં છે. તેથી આ મારે માટે અપરાધ આગમનાં તત્ત્વને જાણનારાઓએ ક્ષમા કરો. કારણકે પિતાએ એકઠું કરી રક્ષણ કરી રાખેલું ધન દાનના અતિવ્યસનવાળા પુત્રો ખચે જ છે. આ પ્રકરણમાં સિદ્ધાંત વિરૂદ્ધ અથવા વ્યાકરણના નિયમ વિરૂદ્ધ કાંઈ પણ લખાયું હોય તો તે નિર્મળ જ્ઞાનવાળાઓએ શોધવું. કારણ કે અતિ ગહન વનમાં ભ્રમણ કરતા મંદદષ્ટિવાળા અને એકલા પડેલા કયા માણસને મતિ મેહ ન થાય? આ શાસ્ત્ર રચતાં મેં જે કાંઈ પુણ્ય ઉપાર્જન કર્યું હોય તેણે કરીને હું પુણ્ય પાપથી મુકત થાઉં. સર્વ શાસ્ત્રના અર્થને કહેનારા અને વર્તમાન તીર્થના નાયક મહાત્મા શ્રી વર્ધમાન સ્વામીને નમસ્કાર થાઓ.
જ
એક
મામા ભ
»
