________________
પટેલને ઘણું ઘણું કહેવું હતું. પણ એમનો કંઠ રૂંધાઈયો હતો. નરેશની પણ આવી જ સ્થિતિ હતી. એઓ વધુ ન બોલી શક્યા. માત્ર એટલા જ શબ્દો એમના મોંઢામાંથી નીકળ્યા : પટેલ ! ગઈ ગુજરી હવે ભૂલી જાવ. જેનો અંત સારો, એનું બધું જ સારું. ડાહ્યાને છાજે એવો એક નિર્ણય લેવા દ્વારા બગડતી બાજી સુધારી લઈને તમે આજે ગોંડલનું ગૌરવ વધાર્યું છે.
નરેશ અને પટેલ ભેગા થયા, ત્યારે બંનેના હૈયાનાં ગગનમાં ઘનઘોર વાદળ છવાઈને ગોરંભાઈ રહ્યાં હોય, એવી સ્થિતિ હતી. બંને છૂટા પડ્યા ત્યારે મુશળધાર વર્ષ પછી નિર્મળ બની ઊઠેલી આકાશી-આભા જેવી ખુશખુશાલી બંનેનાં હૈયે ખીલી ઊઠી હતી.
માવતરે માવતરપણું જાળવી જાણીને અને એના પ્રભાવે પૂતે કપૂત બનવાની માંડવાળ કરીને એ દહાડે જે રીતે ગોંડલને ગૌરવ અપાવ્યું, એ ગૌરવ-ગાન આજેય ઇતિહાસની ઇમારતમાં ગુંજી જ રહ્યું છે.
૩૦
—
—
~ સંસ્કૃતિની રસધાર ભાગ-૫
