________________
દૂત જ્યારે માતર પહોંચ્યો, ત્યારે ભરી સભામાં બેઠેલા સત્રસાલ સૂર્યની અદાથી દીપી રહ્યા હતા. એમના હાથમાં એણે અહમદશાહનો પત્ર મૂક્યો. એમાં લખ્યું હતું કે, એક અગત્યનું કાર્ય છે. એના ઉકેલ માટે બાદશાહ સત્રસાલજીને સત્વર યાદ કરે છે. માટે અવશ્ય પધારીને અમારા આંગણાને પાવન બનાવજો.
સત્રસાલના અંતરનો અવાજ આ આમંત્રણ સ્વીકારવાની તરફેણમાં ન હતો. છતાં એમને થયું કે, આવી નાની બાબત સંઘર્ષના સુરંગમાં ચિનગારી ચાંપવાનું નિમિત્ત ન બની જાય, માટે મારે આ આમંત્રણ સ્વીકારી લેવું જોઈએ. એથી અંતરના અવાજને અવરોધીનેય એઓ એ જ દિવસે શાહીદૂતને સાથે લઈને અમદાવાદ જવા રવાના થયા. એ દૂતના મનમાં અવનવા વિચાર-તરંગો પેદા થઈ રહ્યા હતા. પણ સત્રસાલને પોતાની રજપૂતાઈ પર પાકો વિશ્વાસ હતો કે, જંગમાં તોફાની તરંગ પણ પેદા થઈ જશે, તોય પોતે અભંગ અને અણનમ રહી શકશે !
સત્રસાલ અમદાવાદ પહોચ્યા, ત્યારે અહમદશાહ એમને આવકારવા તલપાપડ થઈને જ ઉભા હતા. એમને ભેટી પડતા બાદશાહે કહ્યું : આવો, સત્રસાલજી ! ઘણા દિવસે દર્શન થયા અને આજે હું ધન્ય થઈ ગયો ! થોડા દિવસ પૂર્વે જ આપના દીકરા-દીકરીના રૂપ-રંગ અને ગુણની કીર્તિ કાને પડી અને મને થયું કે, આવા ફરજંદોના સર્જનહારને તો એકવાર મન ભરીને ભેટી લઉં ! જેથી મેં આમંત્રણ પાઠવ્યું. આપે એને અવિલંબે સ્વીકાર્યું. એથી આજે મારા મનમાં હર્ષ સમાતો નથી.
સત્રસાલને આશ્ચર્ય થયું કે, આજ દિ' સુધી મારી સામે સિંહની જેમ ડણકતી શક્તિ આજે કેમ ગાય જેવી થઈને આવી માયા-મમતા બતાવતી થઈ ગઈ ? એમણે સહજ ભાવે કહ્યું : હું તો એમાં નિમિત્ત છું. સર્જનહાર સત્તા તો વળી બીજી જ છે, જે અદૃશ્ય છે !
અહમદશાહ પોતાની મૂળ વાત રજૂ કરવાની ભૂમિકા ઉભી કરવા ઉત્સુક હતા. એમણે પૂછ્યું : આપના દીકરા-દીકરીના નામ તો સંભળાવો ! સંસ્કૃતિની રસધાર : ભાગ-૫
૯૩
