________________
અડપલું કર્યું જ છે, ત્યારે એ અડપલાને તીખો, તમતમતો અને જડબાતોડ જવાબ આપવો, એ આપણી ફરજ થઈ પડે છે. માટે યાહોમ કરીને પડો, ફતેહ છે આગે !'
આ રણ-ઝાલરીના નાદે અજમેરી યોદ્ધાઓમાં જવાંમર્દી ધસી આવી. બંને પક્ષો તાતી તલવાર તાણીને સામસામા ઉભા રહીગયા. મરવું કે મારવુંના આક્રમણ ઝનૂને કોસાણાના પાદરને યુદ્ધ ભૂમિમાં પલટાવી દીધું. ઘડી પળમાં તો ધમસાણ યુદ્ધ ખૂનરેજી બોલવતું આગળ વધી રહ્યું.
મીર ઘડુલો રાક્ષસની જ જાણે પ્રતિકૃતિ હતી. એણે તલવારના વાર ચલાવીને જોધાણાનું પાણી ઉતારવા માંડ્યું. સૂબેદાર મલુખાને યુદ્ધ આપી રહેલા રાવ સાતલજીની નજર મરણતોલ જંગ ખેલતી પોતાની સેનાનો સર્વનાશ નોંતરતા ઘડુલો પર પડી અને એમણે બૂહ બદલવાનો નિશ્ચય કર્યો. એમને થયું કે, આ ઘડુલાનો ઘડો-લાડવો નહિ કરવામાં આવે, તો માભોમનો મહિમા મરી પરવારશે, કુશળતાથી પોતાના હરીફને એઓ મીર ઘડુલાની નજીક ખેંચી ગયા. સૂબેદારની સામે વિરાટકાય જણાતા રાવ સાતલજી મીર ઘડુલાની સામે સાવ વામણા જણાવા માંડ્યા. છતાં એમણે એક વરહાક કરીને મીર ઘડુલાને ચેતવતા કહ્યું કે,
ઘડુલા ! રાક્ષસ જેવું બળ ધરાવીને, આવા નાના સૈનિકોને સંહારતા તને શરમ નથી આવતી? મર્દ માનો બહાદૂર બચ્યો હોય, તો આવી જા મારી સામે ! સંગ્રામ તો સરખે – સરખા વચ્ચે હોય, તો જ શોભે ! નબળાઈને નમાવે અને સબળા સામે સૂઈ જાય, એને વીરતાની વાત ઉચ્ચારવાનો કોઈ અધિકાર નથી. માટે સાબદો થઈ જા, મારી તલવારનો વાર ખમવા !”
-ને ઘડુલા તેમજ રાવ સાતલજી વચ્ચે ખૂનખાર જંગ શરુ થઈ ગયો. એકબીજા એકબીજા પર મોતને મુઠ્ઠીમાં લઈને તૂટી પડ્યા. ઘડુલો બળકનનો માલિક હતો, છતાં અસત્યના આગ્રહી બનીને પોતાના
૧૧૬
—
—
~ સંસ્કૃતિની રસધાર ભાગ-૫
