________________
નો ઢગલો હતી. એમાં વળી એવી અવસ્થામાં રાજકુમારને એનું દર્શન થયું કે, જેથી એનું હૈયુ વિકારના વાદળ દળથી ઉભરાઈ ગયા વિના ન રહે !
પ્રિયદર્શના સ્નાનગૃહમાં હતી, આવે ટાણે એ રાજકુમારની નજરે પડી ગઈ. એ પળ પાપી હશે ? રાજકુમારે મનમાં ગાંઠ વાળી દીધી : આ પ્રિયદર્શનાને પરણું, તો જ મારું જીવ્યું સાર્થક !
વાસનાનો વાયરો ધીમે ધીમે વંટોળનું રૂપ પકડી રહ્યો. એ વંટોળમાં રાજકુમારનો જીવન વ્યવહાર ખોરવાઈ રહ્યો. ખાય પણ ભૂખ શમે નહિ. પીએ પણ તૃષા શાંત થાય નહિ, હોજમાં મોજ કરે, તોય તન-તાપ દૂર થાય નહિ ! આવા પ્રેમ-દર્દના દર્દી બનેલા રાજકુમારે એક દહાડો પોતાનો રાગનો આ રોગ પિતા આગળ ખુલ્લો કર્યો.
રાજવી વીરસેને સહજ ભાવે કહ્યું : બેટા ! બસ, આટલી જ વાત છે ને ? ચિંતાનો આ કીડો આટલા દિવસ સુધી તારી કાયા અને તારા કાળજાને કોરી રહ્યો, તોય તેં એને કેમ સંઘરી રાખ્યો ? પ્રિયદર્શના નગરશેઠની જ પુત્રી છે. આપણે માંગુ મોકલીશું, તો ઉપરથી એઓ રાજી રાજી થઈ જશે !
રાજાજીએ નગરશેઠ પાસે પ્રિયદર્શના માટે માંગુ કર્યું. બધી વાત જાણી લીધા પછી નગરશેઠ ચિંતિત બની ગયા. એમને થયું કે, નહિ આપું તોય મારી પુત્રીને રાજા લીધા વિના નહિ રહે. ને મારી આ પુત્રી તો મનથી એક શ્રેષ્ઠિપુત્રને વરી ચૂકી છે !
જવાબ માટે થોડા દિવસની મુદત માંગીને નગરશેઠ ઘરે આવ્યા. પણ એ મોં પર મેરુ–સમો ભાર જણાતો હતો. પિતાનો ચિંતિત ચહેરો પુત્રીથી અજાણ્યો ન રહી શક્યો. પ્રિયદર્શનાએ ચિંતાનું કારણ પૂછ્યું. નગરશેઠે વાત ટાળી. બે ત્રણ દિવસ તો આમ જ ચાલ્યું. પણ ચોથે દહાડે તો પુત્રીએ હઠ લીધી. નગરશેઠે ઘણી ઘણી આડીઅવળી વાતો સંસ્કૃતિની રસધાર ઃ ભાગ-૫
૫૩
