________________
સિપાઈઓ ! કેદ કરી લો, નાના મોઢે મોટી વાતો કરનારી આ છોકરીઓ ને ! મિત્ર ઘડુલા તરફ નજર કરીને એણે કહ્યું : દોસ્ત, કુદરતના ગુલશનમાં કેવાં કેવાં ગુલ ઉગે છે ! ખુદાએ જ ખુશ થઈને આ પરીઓ સાથે આપણો ભેટો કરાવી આપ્યો હશે ! માટે સમય વર્તે સાવધાન થઈ જઈએ, અને મારવાડની આ માટીમાંથી મર્દાનગી જાગી જઈને માથું ઉચકે, એ પૂર્વે જ આપણે અજમેર ભેગા થઈ જઈએ.
-ને થોડી પળોમાં તો મેળો, મેળાને ઠેકાણે રહ્યો અને હસતીરમતી એ સો-દોઢસો યુવતીઓને કબજે કરી સૂબાએ પોતાની સેનાને અજમેરની વાટે દોટાવી મૂકી. સતને અને સતીને સંરક્ષવાના સંકલ્પથી બંધાયેલી કેટલીય તાતી-તલવારોને મ્યાન-મુક્ત બનાવવાનું નોતરું દેતી એ સેના એક મોટા વાવાઝોડા પૂર્વેની શાંતિને ઘેરી બનાવતી આગળ વધી રહી. એ સેનાને વધુ ડર જોધપુરના જોદ્ધાઓનો હતો. નાના નાના આક્રમણોને હસી કાઢતી એ સેના જ્યારે કોસાણાનાં તંબુઓમાં પેઠી, ત્યારે એમને ભાવિનો ભય સતાવી રહ્યો હતો. કારણ કે કોસાણાજોધપુર વચ્ચે કંઈ ઘણું લાંબુ અંતર નહોતું.
રાવ સાતલજીની જવાંમર્દીને પડકારતા આ સમાચાર જ્યાં જોધપુરમાં ફેલાયા. ત્યાં જ જોધાણાની જવાંમર્દી જાગી ઉઠી. શૂરાઓ સમશેર તાણીને સજ્જ થઈ ગયા. સતીઓના સતની સુરક્ષાના એ સંગ્રામમાં ઝંપલાવવા રાવ સાતલજી વળતી જ પળે તૈયાર થઈ ગયા. એમણે ધરતીને ધ્રુજાવતી એક ત્રાડ નાખી :
સંસ્કૃતિના સિંહની સામે અડપલું કરનારના કાંડા કાપવામાં નહિ આવે, તો ધરમની આ ધરતી કલંકિત થશે ! પછી એ કલંકને ધોવા આપણે આપણા લોહી વહાવીશું, તોય એ કલંકની કાળાશ નહિ જ ધોવાય! માટે રણશૂરા ઓ જોદ્ધાઓ ! જાગજો અને આપણી મા-બેનની આબરુ લૂંટીને ભાગતા અજમેરની સામે એવું તો આક્રમણ જગવજો કે,
૧૧૪ --
~
~
~~
~~ સંસ્કૃતિની રસધાર ભાગ-૫
