________________
જ કોશનનું કામ ન લીધા ત
સ્વરૂપચંદ શેઠે કહ્યું : દીકરાના લગન લીધા છે એટલે તૈયારી તો કરવી જ પડે. એક બાજુ દુકાનનું કામકાજ અને બીજી બાજુ આ લગનનું કામકાજ! તમે જ કહો કે, ક્યાંથી સમય મળે? મન તો ઘણું થાય કે, ચાલો, ઝાંઝણ શેઠને મળી આવીએ ! પણ પગ પહોંચવા જોઈએ ને?
ઝાંઝણ શેઠે કહ્યું : સારું થયું, તમે આવ્યા તો લગનની વધામણી મળી, ચાલો, જમવાનો સમય થયો છે. જમીને પછી નિરાંતે થોડી ઘણી વાતો કરીશું.
સ્વરૂપચંદ શેઠને જવાની ઉતાવળ હતી. એમણે કહ્યું : જમવા માટે વળી કોઈ દિવસે આવીશ. આજે તો મારે મોડું થાય છે. હું તો તમને જાનમાં જોડાવાનું આમંત્રણ આપવા જ આવ્યો છું. હજી મારે બીજે ઠેકાણે જવાનું છે. તમે “હા' પાડો, પછી આગળ વધું.
ઝાંઝણ શેઠે કહ્યું : શેઠ ! તમારા આમંત્રણ બદલ તો આભાર ! પણ હમણાં વૈશાખ મહિનો છે, એટલે દુકાનના કારભારનો ભાર રહે છે. માટે તમારું આમંત્રણ ન સ્વીકારું તો દુઃખ ન લગાડશો. | સ્વરૂપચંદ શેઠ એકદમ ગળગળા બની જતા બોલ્યા કે, તો તો મારે દીકરાને પરણાવવો જ નથી ને ? તમારા વગર જાન લઈને જઉં, તો સૌ આંગળી ચીંધ કે, ઝાંઝણ શેઠ કેમ નહિ આવ્યા હોય? આ દુકાન અને આ મકાન રોજના છે. આવા પ્રસંગ કંઈ વારેઘડીએ નથી આવતા. માટે જાનમાં આવવાની તમે હા પાડો, પછી જ બીજે આમંત્રણ આપવા જવાનો મારો પાકો નિર્ણય છે. વર વિના જેમ વરઘોડો ન હોય, એમ તમારા વિના જાનમાં જાહોજલાલી ન હોય. તમે આવો તો જ જાનમાં જાન-પ્રાણ આવે !
પોતાની અગવડતાને આડે લાવ્યા વિના ઝાંઝણ શેઠે જાનમાં જોડાવવાનું સ્વીકાર્યું. સ્વરૂપચંદ શેઠે ગળગળા ભાવે હૈયાની એક વાત રજૂ કરી, એ સાંભળીને શેઠ ગળગળા બની ગયા. બંને છૂટા પડ્યા. બંનેના અંતરે આનંદ ઉભરાતો હતો. જાન જવાને હજી થોડા દિવસોની વાર હતી. આ દિવસોમાં શેઠે દુકાનનું ઘણુંખરું કામકાજ પતાવી દીધું અને પછી જાનમાં જવાની તૈયારી કરવા માંડી.
~ સંસ્કૃતિની રસધાર ભાગ-૫
