________________
એમનો ગુનો એક જ હતો કે, રૂપસુંદરીને માંગવા છતાં એમણે અહમદશાહને સમર્પિત કરવાની સાફસાફ ના સુણાવી દીધી ! માટે હવે તમારે જીવતા રહેવું હોય અને માતરને યુદ્ધનું મેદાન ન બનાવવું હોય, તો વહેલી તકે તમારી દીકરી રૂપસુંદરીને સોંપી દો. તમે નિશ્ચિત રહેશો. તમારી દીકરીને બાદશાહ પોતાની માનીતી બેગમ બનાવીને સુખથી માલંમાલ બનાવી દેશે. પળ લાખેણી જાય છે. માટે બનતી ઝડપે આ જ ખેપિયા સાથે તમારો નિર્ણય લખી જણાવશો, જેથી મારે જાન લઈને માતર આવવું કે જંગ લઈને આવવું. એની ખબર પડે !
પોતાના પ્રિયતમ સત્રસાલજીને કેદ થયેલા જાણીને રાણીનું હૈયું ભાંગી પડ્યું. એમને થયું કે, હવે માતરની અને દીકરીની રક્ષા કોઈ સંજોગોમાં શક્ય નથી ! એથી રડતી આંખે અને વલોવાતા હૈયે એમણે જવાબમાં જણાવ્યું કે, રૂપસુંદરીને પરણાવવા હું તૈયાર છું. માટે કૃપા કરીને માતરને અને માતરના માલિકને હેમખેમ રાખશો !
આ સમાચાર બાદશાહને મળતા જ એમના આનંદનો પાર ન રહ્યો. એમની બાજી સીધી પડી ગઈ હતી, મોટા ઠાઠમાઠ સાથે એઓ રૂપસુંદરીને પરણી લાવ્યા. મા-દીકરી માટે કડવો ઘૂંટડો ગળે ઉતારવા જેવો આ પ્રસંગ હતો, પણ બહારથી હસતું મોઢું રાખીને એ પ્રસંગ પતાવવો પડ્યો. અહમદશાહે વિચાર્યું કે, હવે સત્રસાલને કેદમાં રાખવાની જરૂર નથી ! એથી એક દિવસ એમણે સત્રસાલને લગ્નની આ વાતની ગંધ પણ આવવા દીધા વિના માતર મોકલી આપ્યા. ત્યાં પહોંચ્યા પછી બની ગયેલી અટિત ઘટનાની વિગતો સાંભળીને રજપૂતના અંગે અંગ સળગી ઉઠ્યા. સત્રસાલને થયું કે, ધૂળ પડી મારા ધોળામાં ! શું મારા જીવતા મારી દીકરીને બેગમ બનાવી દેવાઈ ? રજપૂત તરીકે હું હવે હરી-ફરી શકું, એ શક્ય જ નથી ! એમને પરિવારના ચહેરા પર નજર કરી, તો જણાયું કે, દીકરીના લગ્ન ધામધૂમથી થયા હોવા છતાં હૈયાથી સહુ દુઃખી હતા.
સંસ્કૃતિની રસધાર : ભાગ-૫
62
