Book Title: Gnatadharmkathanga Sutram Part 02
Author(s): Ghasilal Maharaj
Publisher: A B Shwetambar Sthanakwasi Jain Shastroddhar Samiti
View full book text
________________
_
..___ हाताधमकथा
१४८ थिल इत्यर्थः । 'ओसनविहारी अप्रसन्नविदारी निधिलाऽऽचारी आलस्यवशेन मन्दीभूतचरणकरण इत्यर्थः । एवअनेन प्रकारेण 'पासत्य' पार्श्वस्य'-साधुगु णाना पार्थ विष्ठतीति पार्थम्यः जानादीना न सम्यगाराधमः । पावस्थापिहारीपार्थस्थाना यो विहारस्तथावर्तन पार्श्वम्यनिहारः सोऽस्याम्तीति पार्थस्थपिहारी, कुशीला उत्तरगुणचिराधनया मचलनपायोदयेन च कुस्मिताऽऽवार' । कुशील विहारी-कुत्सिताचारशीलः । 'पमत्ते' ममत्तापमाघतिस्म-मोहनीयादिकर्मोदयमभावात् सज्जलनपायनिद्रारिकथाऽन्यतमप्रमादयोगेन सयमाराधनेषु सीदतिस्मेति प्रमत्तः । कतरिक्त । 'ससत्ते' ससक्तः गौरवश्याश्रयेण सकीर्णाचार , ऋतुबद्धपीठफलफशग्यासस्तारके प्रमत्तथापि विहरति, शेषकालेऽपि कारणमन्तरेण प्रति लेखन, ध्यान आदि मोक्ष मार्ग में भी शिथिल हो गये । अवसन्न विहारी हो गये-शिथिलाचारवाले बन गये -आलस्य के वश से चरण
सत्तरी और करण सत्तरी के आराधना ढीले पड गये इस प्रकार वह पार्श्वस्थ हो गये-साधु गुणो के पास में रहने वाला पने रहे-ज्ञानादिकों का सम्यक् आरधन कर्ता वह नहीं रहे। पार्श्वस्यों के विहार जैसा इनका वर्ताव हो गया। उत्तर गुणों की विराधना से और सज्वलन कपाय के उदय से वह कुत्सित आचार वाले हो गये । कुशील विहारी हो गये। मोहनीय आदि कमों के उदय के प्रभाव से यह सज्वलन कषाय निद्रा विकथा रूप प्रमादों में से किसी एक प्रमाद के योग से सयम की आराधना करने में शिथिल परिणामी हो गये । गौरवत्रय के आश्रय से उनका आचार शिथिल हो गया। हर एक समय कारण के विना भी पीठ फलकादि का सेवन करने वाले बन गये सदा इन લેખન ધ્યાન વગેરે ક્રિયાઓમા તેમજ મેક્ષમાર્ગમાં તેઓ શિથિલ થઈ ગયા અવ સન્ન વિહારી થઈ ગયા, -શિથિલ આચાણ વાળા થઈ, અળસને લીધેચરણ કરી અને કાણસત્તરી રહિત થઈ ગયા આમ તેઓ પાર્થસ્થ થઈ ગયા સદગુણેમાં રચ્યાપચ્યા બનીને રહેનારા બની ગયા જ્ઞાન વગેરેની સમ્યફ આરાધના તેમનાથી હવે નહતી થતી પાર્વના વિહારની જેમ તેમનું આચરણ થઈ ગયુ ઉત્તર ગુણેની વિરાધનાથી અને સ જવલન કષાયના ઉદયથી તેઓ કુત્સિત આચાર વાળા થઈ ગયા કુશીલ વિહારી થઈ ગયા મેહનીય વગેરે કર્મોના ઉદયને લીધે તેઓ સજવલન કષાય નિદ્રા વિકથા રૂપ પ્રમાદોમાં થી કોઈ પણ એક પ્રમાદના રોગથી સયમને આરાધનામા શિથિલ થઈ ગયા ગૌરવશ્રયના આશ્રયથી તેમને આચાર શિથિલ બની ગયા કારણ વગર પણ તેઓ ગમે ત્યારે પીઠ ફલક વગેરે નું સેવન કરવા લાગ્યા તેઓ હમેશા તેના ઉપર પડયા જ
