________________
( ૧૮ ) :
પછી કાંઈ? મને રાજપાટ જોઈતું નથી. ગમતું પણ નથી. વતનમાં જવાની ઈચ્છા પણ નથી.” આમકુમારે કહ્યું
આમકુમારનાં વચન સાંભળી ગુરૂ મહારાજ સિદ્ધસેન સૂરિ મૃદુભાવે હસ્યા. “વત્સ ! વિધિઈચ્છા બળવાન છે. તારા પિતા પછી અવશ્ય તુંજ રાજા થઈશ.”
થવું ન થવું એ મારી મરજીની વાત કે વિધિની ? મારી મરજી નહી હોય, તે કઈ જબરાઈઓછું કરે તેમ છે.” આમકુમારે કહ્યું.
વિધિ બળવાન છે. તારા કેટલાંક લક્ષણે એનાં સાક્ષીસ્વરૂપ છે. પૂર્વભવના કરેલા તપનું એ ફલ છે” ગુરૂ મહારાજે કંઈક વિચારપૂર્વક કહ્યું.
ભગવદ્ ! તે મારું રાજ્ય હું આપના ઉપકારના બદલામાં મારા મિત્ર અપભટ્ટજીને અવશ્ય આપી દઈશ, એ વડે હું કૃતાર્થ થઈશ.” આમ કુમારે કહ્યું. એ વચને કંઈક નિશ્ચયપૂર્વક હતાં. અંતરના પૂર્ણ સત્યથી ભરેલાં હતાં. એમાં પૂજ્ય પુરૂષ ઉપર ભક્તિ હતી. અવિચળ શ્રદ્ધાનું સામ્રા જ્ય હતું.
તારી એ ભકિત છે, છતાં ઉત્તમ પુરૂષે બદલાની આશાએ પરોપકાર નથી કરતા. બીજાનું હિત એજ એમનું ધ્યેય હેય. માટે તું રાજા થાય, તે અમારી સંગતથી ખરેખર પ્રજાને આદર્શરૂ૫ રાજા થજે. તેમના આશીર્વાદ મળે, એવી રીતે ન્યાયશીલ, દાતાર, પ્રજાના સુખે સુખી અને
