________________
(૨૨) - રાજા એમ કહીને સેનાપતિ તરફ ફર્યો. “સેનાપતિજી! એને પકડવાને તમારૂં ઘોડેશ્વાર લશ્કર ચાકર છેડી મુકે ! ગમે ત્યાંથી પકડલાવી મારી આગળ એને હાજર કરે !”
રાજાનો હુકમ સાંભળતાં જ ઘડેશ્વાર સૈનિકે આમરાજને પકડવાને ચારે દિશાએ તીરની માફક છુટ્યા.
- “રાજન ! તમારો પ્રયાસ વૃથા છે. એ પુરૂષ અત્યારે તે તમારી હદ પણ વટાવી ગયા હશે”શરૂમહારાજે કહ્યું.
એ કેમ બની શકે ભગવન! હજી તે હમણાં જ એ અહીંથી ગમે છે ને ! એટલામાં તે હદ છોડીને કેવી રીતે જઈ શકે?.”
રાજાને જવાબ સાંભળી કને જરાજના રાજપ્રધાને હસ્યા “દેવ? જે જન જન ને અંતરે પવનવેગી સાંઢણીએને અમે અમારા રાજા માટે તૈયાર રખાવી છે. એ દરેક ઠેકાણે સાંઢણીઓને બદલતા અને પવનની માફક ગતિ કરતા કાજરાજ અત્યારે આપની હદ છોડી કયાંય દૂર પસાર થઈ ગયા હશે”
હા! ત્યારે તે હું ઠગાઈ ગયે!” રાજા ઘણોકકળ્યો
બીરાની ઉક્તિથી એણે જણાવ્યું કે “બીજો રા ” છતાં તમે સમજી શકયા નહી, વળી અરીથી સ્પષ્ટ કર્યું. પણ હવે શું ઉપાય! બનનાર બની ગયું.” ગુરૂએ રાજાને દિલાસે આપે.
