________________
( ૨૫૮ )
રૂપ વિષ્ટામાં પડેલી આ કીડા સરખી અમળાના દોષ મા કરજો ? આખી રાત મે' આપની આશાતના કરી આપને સતાવ્યા આમરાજાએ તેા આપની ઉપર પ્રસન્ન થઈને આપની પાસે મને મેકલી હતી પણ એ રાજાને ક્યાંથી ખબર હોય કે આ પુરૂષ પુંગવ નર શ્રેષ્ઠ તે જગતને પૂજનીય છે. જેનું મના ખળ વજાથી પણ દુર્ભેદ્ય છે એને મારા જેવી અજ્ઞાન અબળા કેવી રીતે ચલાવી શકે. ? દુન્યાની ઘણી ખરી વસ્તુઆમાં તેા કલંક રહેલું છે, પણ હે મુનિવર ! જગતમાં તમે તા ખરે નિષ્કલ'ક છે, જગતની કાઇ પણ શક્તિ તમારૂ ચિત્ત ચલાવવાને સમર્થ નથી. હે મહાપુરૂષ ? મારા અપરાધ ખમજો. ” એ પ્રમાણે એ જગતપૂજ્ય પુરૂષને નમન કરી નકી ત્યાંથી પસાર થઇ ગઇ. રાત્રીના ત્રણ પ્રહર વહી ગયા હાવાથી કેાઈના અવરજવર–પગરવ સાંભળાય અને આ મહા પુરૂષ પોતાના નિમિત્તે નિષ્કલંક છતાં જગતમાં કલંક પામે, એ તેને મન ઠીક જણાયું નહી, જેથી તેણી ત્યાંથી ચાલી ગઇ. અને એ મહાપુરૂષની અથાગ દૃઢતાનાં વખાણુ રાજાને કહી સભળાવી રાજાની રજા લઇ પાતાને વતન ચાલી ગઇ.
,,
ભાગ ૧ લો સમાપ્ત.
