________________
(૨૩) - “શા માટે મારી માતાને રાજ્યસુખ ત્યાગીને વન્યવૃત્તિ કરવી પડી હશે?” આમકુમારે પૂછયું.
“અમે પણ એજ પૂછયું કે, “વર્લ્સ! તું પુત્રવતી સૌભાગ્યવતી છતાં વનમાં શા માટે રહે છે.?” .
“ભગવદ્ ! આ પુત્ર જ્યારે ગર્ભમાં હતા, ત્યારે કામણ હુમણુ કરીને વશ કરેલા મારા પતિને હાલી થઈ પડેલી મારી એક શેયે મારી ઉપર કલંક ચડાવી મને કાઢી મુકાવી!” સુયશાએ ખુલાસો કર્યો.
અમે તેણીને કહ્યું કે “ જ્યારે સ્ત્રીને સાસરે દુ:ખ હાય, અથવા તે પતિથી તાજાએલ સ્ત્રીને પીયર એ એકજ આધાર કહેવાય. તે તું પિયર શા માટે નથી જતી?”
અમારા જવાબમાં તારી માતાએ કહ્યું કે “ભગવન ! એવી નબળી હાલતમાં પિયર જઈ બધાંની એશીયાળ ભેગવવા કરતાં અભિમાનને લીધે હું જંગલને માર્ગે ચાલી. ભમતાં ભમતાં અહીં આવીને હું રહી છું. વન્ય વૃત્તિ કરી મારી આજીવિકા ચલાવી મારા બાળકને ઉછેરૂં છું.”
તે સમયે અમે તારી માતાને કહ્યું કે “વત્સ! અમારા ચિત્યમાં ચાલ. ત્યાં પિતાના ઘરની માફક રહીને તારા બાળકને તું ઉછેર !”
તારી માતા તને લઈને પછી અમારી સાથે અહીં આવી. એને અમે દરેક પ્રકારની સગવડતા કરી આપી. જેથી તે સુખપૂર્વક તને ઉછેરી મેટ કરવા લાગી.
