________________
( ૧૦૦) મારૂં માને તે છેકરાને હાલમાં અહીંથી ખસેડી એને મોસાળ થોડા દિવસ મેકલી આપે.” મહારાજે કહ્યું.
“અરે શું કરીયે ! છેક તે એ સાધુને જોઈ દિવાને થઈ ગયો છે. અમારી પણ ઈચ્છા છે કે એને હમણાં બહાર મેક પણ ગરમહારાજ ! તમે જરી એના બાપને મદદ કરે તે માટે ઉપકાર તમારે ?” માતાએ કહ્યું.
તમારી સેવામાં હું તે હાજર છું ! ધર્મભ્રષ્ટ થતા એને સમજાવવા–બચાવવાને તૈયાર છું. મારી તે એજ ઈચ્છા છે કે ભેળાનાથના પ્રતાપે તમારા છોકરે સાધુ થતું અટકે ને સહીસલામત રહે!” ગેર બોલ્યા.
તો તમારે ઉપકાર અમે નહી ભુલીએ, તમારી આ વાની અમે સારી કદર કરીશું.” ઠાકોરે કહ્યું.
ભેળાનાથને પ્રતાપે સારૂ થશે એ! તમારું કામ થાય તે ભેળાનાથને-મહાદેવને કાંઈક ભેટ ધરજો. યથાશકિત બ્રાહ્મણ જમાડજે.”શવશંકર મહારાજને જમવાનું નામ પડતાં પણ મેંમાં પાણું છુટયું.
એતો અમે કરશું જ ! બ્રહ્મભેજન પણ કરાવશું. દક્ષિણ આપીને સર્વેનું મન પણ સંતોષશું.” સુરપાલની માતાએ ગેરના કથનને અનુમોદન આપ્યું.
ઠીક તે સુરપાલ કયાં છે ત્યારે? એને આપણે નિદ્રામાંજ ઉપાડીને એને મેદાળ લઈ જ.મહારાજે યુક્તિ બતાવી.
