________________
(૨૩૮ )
એવી પણ સ્ત્રી હોય. એવી અનેક મુશ્કેલીથી ભરેલા ગૃહસ્થ દુનિયામાં ક્યાંથી સુખી હાય ? ગમે તેવી સારી સ્થિતિ હાવા છતાં ભાગ્યેજ ગૃહસ્થ કાર્ય ચિંતા વગરના હાઈ શકે. એ ચિતા પુરૂષના સશકત શરીરને પણ નિળ મનાવી દે, વૃદ્ધાવસ્થાનું આમંત્રણ કરે, રાગ ચોક તા અણુનેાતો જ આવી જાય છે. એ બાબતના જેને અનુભવ છે, એતા સમજી શકે છે કે પરણવાની ઉપાધિ વ્હેારવામાં કેટલું દુ:ખ સમાયલું છે.” શ’કરે વિસ્તારથી વર્ણન કરવા માંડયુ.
દિકરા ? ત્યારે સન્યાસી થવાના તારા ચોક્કસ વિચાર છે ? ” માતાએ પૂછ્યું.
?
“હા ? માતાજી ! મારા જીવનનુ ધ્યેય તે એજ છે, સંસારની જંજાળમાં પડવા હું' મુદ્ધે ઇચ્છતા નથી. ” શંકરે પોતાના નિશ્ચય જણાવ્યો.
“તા જેમ તને સુખ લાગે તેમ કર ? પણ મને મળતા રહેજે. તારા જીવનના ઉત્કર્ષ જોઇ-સાંભળી હું સતાષ પામીશ.”
માતાની રજા સાંભળી શંકર પ્રસન્ન થયા. એક દિવસે શુભ મુહુર્તો જોઇ એણે માતાની આશિષ સાથે પ્રયાણ કર્યું. જતા એવા પુત્રને જોઇ માતાના હૈયામાં પારાવાર દુઃખ થયું. આંખમાંથી અશ્રુ પડવા માંડ્યાં. સમથ પુત્રની માતા છતાં સંસારમાં અત્યારે એ એકલી અટુલી હતી. એનેયાદ આવ્યુંકે એક દિવસ આવીજ રીતે એના પરણેલા પોતાને તજીને તપ કરવા ચાલ્યા ગયા હતા. તે પછી કેટલાંક વર્ષનાં વ્હાણાં વીતી ગયા
