________________
(૨૦૦૩) તે ઈનામ મેળવવાની લાલચે પોતાની પ્રજા ભારતના ખુણે ખુણે પહોંચી ગઈ હતી. કનોજદેશવાસીઓમાં ઇનામ જીતી જવાની સ્પર્ધા ચાલી હતી. એ ઈનામને માટે પરદેશ રખડતા લોકે રાત દિવસ મહેનત કરી રહ્યા હતા.
એક વૃતકારે વિચાર્યું કે આવી રીતે વ્યર્થ કાયકલેશ કેરવા કરતાં એ રાજગુરૂ બપ્પભટ્ટસૂરિ કયાં છે એની તપાસ કરવી, કેમકે એમના વગર આ સમસ્યા કેઈ પૂર્ણ કરી શકે એમ નહોતું. આજના જમાનામાં સરસ્વતી પુત્ર તે એ. એકજ હતા.
એણે સૂરિની તપાસ કરવા માંડી, દેશ પરદેશ ભ્રમણ કરતાં એણે જાણ્યું કે સૂરીશ્વર ગેડ દેશમાં પધાર્યા હતા. તરતજ ગેડ દેશમાં ગયે. ત્યાં એણે જાણ્યું કે સૂરિ તે ગાડરાજના ગુરૂ થયા હતા. જેથી ઘુતકાર લક્ષણાવતી નગરીમાં ગયે. બપ્પભટ્ટસૂરિને નમી એમની આગળ રાજસભામાં સમસ્યાનું પૂર્વાર્ધ કહી સંભળાવ્યું. -
સૂરીશ્વરે જાયું કે “આમ રાજાની પિતાને શોધવાની આ એક યુકિત હતી. ઘુતકારની પાસેથી રાજાની હકીકત જાણ્યા પછી એ સૂરીશ્વરે એનું ઉત્તરાર્ધ ઘુતકારને કહ્યું..
सुगृहितं च कर्तव्यं, कृष्ण सर्प मुखं यथा ।
ભાવાર્થ– કળા સના મુખની જેમ એ બધાં સારી. રીતે પકડી રાખવાં.
