________________
(૧૪૮) આપણા પૂર્વજો ફાવ્યા છે. તે આપણે પણ એમના માર્ગે ચાલવું એજ ઉચિત કહેવાય. પણ સરસ્વતીજીનું આરાધન કરી એને પ્રસન્ન કરે એ લાયક આપણામાં કેણ છે?” આચાર્ય જણાવ્યું.
બધા એક બીજાના સામે જેવા લાગ્યા. પણ સરસ્વતીને પ્રસન્ન કરવાની હિંમત કેણ કરી શકે? કંઈને કંઈદે વડે લેપાએલા એ સાધુઓમાંથી સરસ્વતીને પ્રસન્ન કરવાનું બીડું કેઈએ ઝડપ્યું નહીં. તેવારે ગતાચાયે કહ્યું. “મને લાગે છે કે આ મહાભારત કામને માટે વર્ષનકુંજર જ ગ્યા છે. વર્ધનકુંજર? મારી આજ્ઞા છે કે તું સરસ્વતીનું આરાધન કરી એને પ્રસન્ન કર, ને વાદવિવાદમાં અજેય થા!”
“જે કે આવા મહાભારત કામને હું લાયક તે નથી છતાં આપનું વચન માથે ચડાવી હું એ વિષયમાં પ્રયત્ન કરીશ.” વર્ધનકુંજરે સરસ્વતીને આરાધના કરવાનું બીડું ઝડપ્યું, બસ હું પાતયામિ ના જાથે સાધવામિ.”
સેગતાચાર્ય વર્ધનજરને સરસ્વતી આરાધનનો મંત્ર અને તેની વિધિ બતાવી. એકાંત જગ્યાએ સ્થિચિત્તે એને આરાધના કરવાની સુચના કરી. “વત્સ! જોઈએ તે કઈ ઉજડ દેવમંદીરમાં રહીને આરાધના કર, અથવા તે પર્વતની ગુફાને આશ્રય લે, પણ આ કાર્યસિદ્ધ કરી બોદ્ધ દર્શનમાં તું અજેય થા! અન્ય વાદીઓના દપને હણવામાં સરસ્વતીના પ્રભાવથી. સમર્થ થા?
