________________
(*)
ગાલા! કાલે સવારે તમારે સ્થાનકે જઈ શકે છે. ” ગાળાને કહ્યું. “ સાથે આવે તે કેવું સારૂ ? ” એવા મનમાં તે એમ થી કરતું હતું.
“ તમારૂ આમ ંત્રણ માટે મજુર છે. પણ ગુરૂમહારાજ ચિ'તા કરશે એજ ક્રિકર છે ? ” આમકુમારે કારણ દર્શાવ્યુ
'
“ તેને માટે હું ગુરૂ મહારાજ પાસે ખબર માકલાવી ઈશ. તારૂ એ કારણ હું દૂર કરીશ ? ” સામંતસિંહે જણાવ્યું. “ અસ્તુ ? જેવી તમારી મરજી ? ” રાજકુમારે ટુમાંજ પતાવ્યું.
ત્રણે જણાં વાત કરતાં માંઢેરા તરફ ો માર્ગ માં સામતસિંહે આમકુમાર પાસેથી અહીયાં આવવાનું તેનું કારણ પણ જાણી લીધું. એક તે પોતાના પ્રાણદાતા હતા, વળી કુલમાં પણ પાતા કરતાં શ્રેષ્ઠ હતા. તેણે પાયુ કે આવા મેમાન તા ભાગ્ય યાગેજ મળે છે. સામતસિહુને સંતાનમાં માત્ર એક કુંવરીજ હતી, તેથી કુ ંવરીને પુત્ર કરતાં પણ અધિક સ્નેહથી ચાહતા. ને લગતી કેલવણી ઉપરાંત એને શસ્ત્રવિદ્યા પણ શિખવી હતી. આજની માકક કોઇ કોઈ સમયે ઝિંકારમાં પણ તેણીને સાથે લઈ જતા કે જેથી તે હિંમતવાન અને બહાદુર અને ત્રણે સાથે રાજગઢમાં ચાલ્યાં ગયાં છતાં એમના વિચારે તે દરેકના જુદીજ દિશામાં હતા. પેલું એક વખતનું સાધુ હૃદય પણ અત્યારે જુદીજ દિશામાં હતું.
*********
