________________
(૨૫૦ ) અસ્તુ? તમારા વચન પ્રમાણે હું અહીંથી માહીમતિ નગરી તરફ જઈશ ને મંડન મિશ્રને વાદમાં છતી લઈશ.” શંકરાચાર્યે જણાવ્યું.
હવે હું તે મારા કાર્યમાં તત્પર થાઉ છું.” એમ કહી ચિત્તામાં આગ મુકી એ આગ ધુંધવાણી ભડકા થવા લાગ્યા કુમારિકનાં અંગોપાંગે આસ્તે આસ્તે અગ્નિમાં દબ્ધ થતાં પાપનું પ્રાયશ્ચિત કરવા લાગ્યાં.
એના શિષ્યોએ–શંકરાચાર્યે ઘણુય મના કરી પણ એના ધ્યાનમાં એક વાત ઉતરીનહીં, એ જાણતું હતું કે પાપ કરેલું હેય એ અવશ્ય જોગવવું જ પડે છે. ભગવ્યા વગર એવાં આકરાં કર્મબંધને નાશ પામતાં નથી, શંકરાચાર્યની વાણીમાં એને વનને મદ જણાય. ગર્વ ભરેલું જ્ઞાન જોયું.એ બધે બાહા આડંબર હતો, છતાં એને છેલ્લાં છેલ્લાં હર્ષ થયે કે પિતાની પાછળ પિતાનાજ વેદાંત ધર્મને ઉદ્ધાર કરનાર એક પ્રબળ પુરૂષ મુક્ત જાય છે. આશાનિરાશા વચ્ચે પાપનું પ્રાયશ્ચિત કરતે કુમારિલ અગ્નિમાં બળી ભસ્મ થઈ ગયે. પાપનું પ્રાયશ્ચિત કરતે રામશરણ થઈ એને આત્મા પરલેકે પ્રયાણ કરી ગયે.
