________________
(૧૩૪ ) કદ્ધિ સમૃદ્ધિને આમરાજા માલેક થયે. એનામાં કેલવણીની કચાસ નહતી. શીખેલું અત્યારે એને અનુભવમાં મૂકવાને પ્રસંગ પ્રાપ્ત થયું હતું. આવતી વહુને ઉગતે રાજા એને પ્રભાવ પ્રજા પર જે પડ્યો તેવો સદા કાયમ જ રહે છે. આમરાજાએ પણ બુદ્ધિપૂર્વક રાજતંત્ર ચલાવવા માંડયું. એના પ્રધાનની એણે બરાબર કસોટી કરી-નિમકહલાલીની. ખાતરી કરી. રામ રાજ્યની માફક પ્રજાને આદર્શરૂ૫ રાજા થયે. જે કઈ જુલમગારો સાધુ સંત કે ગરીબ પ્રજાને સંતાપતા હતા, એમને વિનાશ કરી પ્રજાની સુભાશિષ મેળવી. પ્રજાએ પણ જાણ્યું કે પિતાને જોઈએ એ ધણી મલ્યા હતા. પિતા કરતાં બળમાં, બુદ્ધિમાં પુત્ર સવાયા થયે હતે. એને પ્રતાપ, તેજ, પ્રભાવ કંઈ જુદાં જ હતાં. એની કીર્તિ સાંભળીને એનું રાજ્ય પચાવી પાડવાને તૈયાર થયેલા એના દુશ્મન શત્રુ રાજાઓના હાથ હેઠા પડ્યા. એમનાં હૈયાં ફિફડ્યાં.
રાજ્યાભિષેકને થોડાક દિવસ વહી ગયા. એ દરમિયાન એણે રાજ્યને બંદેબસ્ત કર્યો. પણ એને મુલે ચેન પડતું નહીં. એક તરફથી પિતાને વિયોગ હૃદયમાં ડંખતે. બીજી બાજુ પોતાના મિત્ર બપ્પભટ્ટી એને વારંવાર યાદ આવતા. એને વારંવાર હૃદયમાં થતું કે “આવા સમયમાં બપ્પભટ્ટ મારી પાસે હોય તો કેવું સારૂ?”
એક દિવસ રાજસભામાં રાજાએ પ્રધાને કહ્યું. “પ્રધાનજી! જે કે રાજકાજમાં મારું લક્ષ્ય ખેંચાયું છે, છતાં
