________________
(१४३) एटले 'निश्चयेन राग, द्वेष, मोह आदि रहित मळो अने पुष्टि तथा शुद्धिमय एवं जे चित्त ते ज धर्म विद्वानोए जाणवो' जे चित्तमांथी राग, द्वेष, मोहना भावो-विकारो वगरनी इच्छाप्रो जन्मे अने ते पण आगल जेनुं स्वरूप कहेवाशे तेवा प्रकारनी पुष्टि तथा शुद्धिमय होय ते ज 'चित्त' ने अहीं धर्म मान्यो छे. अतएव धर्मर्नु अव्याहत लक्षण ा प्रमाणे छेवटे सिद्ध थयुं “मलविगमेन पुष्ट्यादिवत् चित्तप्रभवो धर्मः" " मळ रहित अने पुष्टयादिमय एवा चित्तनो जे आविर्भाव ते धर्म." अाथी चोरी विगेरे विकारवाल्लं मन मलरहित न होवाथी तेने धर्म न ज कहेवाय. निदान के-पवित्र चित्तनी वासनाओ, अध्यवसायो अने तजन्य पवित्र क्रिया
ओने ज वास्तव धर्म कही शकाय. "धर्मलक्षण" ( उपाध्यायजी)
“धर्मश्चित्तप्रभवः" 'चित्तथी उत्पन्न थाय ते धर्म' चित्त-मनथी जे जे कार्यों प्रवर्ते तेनुं नाम अत्र धर्म जाणवो. एटले के-“चित्तात्प्रभवतीति चित्तप्रभवः" ए प्रमाणे कर्मधारय समास स्वीकारवायी उपरोक्त अर्थ कथितपदनो प्राप्त थाय छे. परमार्थ ए के-खाली आशय वगरनी संमूच्छेम जेवी क्रिया ते अहीं धर्मतया अभीष्ट नथी गणी, खाली शून्य क्रिया ते तो अहीं एक व्यवहार तुल्य स्वीकारी छे. आ परथी अहीं आटलं जाणवू के मनना संकल्पपूर्वक आत्मानो जे प्रवृत्ति-निवृतिरूप व्यापार तेनुं नाम धर्म.