________________
- પાપમાં નિમિત્ત બને છે. જો આવું ન સ્વીકારવામાં આવે તો આ પરમાત્મા વિષે સ્તવનાની અને આક્રોશ – આશાતનાની ક્રિયા નિરર્થક - નિષ્ફળ જ થશે.
न य तस्स वि गुणदोसा अणासयनिमित्तभावओ हुंति । तम्मयचेयणकप्पो तहासहावो खु सो भयवं ॥ १० ॥ न च तस्यापि गुणदोषा अनाशयनिमित्तभावतो भवन्ति । तन्मयचेतनकल्पस्तथास्वभावः खलु स भगवान् ॥ १० ॥
(૧૦) જો કે આ પરમાત્માની સ્તુતિથી પરમાત્માને કોઈ ગુણ-લાભ થતો
નથી કે તેમની નિંદાદિથી તેમને કોઈ દોષ-હાનિ થતો નથી. કારણ કે આશયરહિત પણે ભગવાન માત્ર નિમિત્ત કારણ છે. અથવા પાઠાન્તર ‘મMI'થી – બીજાના આશય અધ્યયવસાયમાં માત્ર નિમિત્ત બને છે. અથવા પરમાત્માની સ્તુતિથી બીજાના ચિત્તની વિશુધ્ધિમાં અને તિરસ્કાર નિંદાદિ આશાતનાથી ચિત્તની અશુધ્ધિમાં નિમિત્ત કારણ છે. સુખ દુઃખથી પર નિમિત્તભાવરૂપ ચેતના સ્વરૂપ અથવા પાઠાંતર “તમેયયન'થી નિમિત્ત ભાવના વેદનસ્વરૂપ તથાસ્વભાવવાલા તે ભગવાન છે.
रयणाई सुहरहिया सुहाइहेऊ जहेव जीवाणं । तह धम्माइनिमित्तं एसो धम्माइरहिओ वि ॥११॥ रत्नादयः सुखरहिताः सुखादिहेतवो यथैव जीवानाम् । तथा धर्मादिनिमित्तं एष धर्मादिरहितोपि ॥ ११ ॥
(૧૧) સુખથી રહિત એવા અગ્નિ વગેરે જે પ્રમાણે જીવોના સુખદુઃખમાં
કારણ બને છે, તે પ્રમાણે સુખ દુઃખને પુણ્ય-પાપથી રહિત એવા
૧૩
