________________
तत्तद्ग्रहणस्वभाव आत्मगतोत्र शास्त्रकारैः । सहजो मल इति भण्यते भव्यत्वं तत्क्षय एषः ॥ ६ ॥
આત્મા માં રહેલા તે તે પુદ્ગલ ગ્રહણ કરવાના સ્વભાવ ને શાસ્ત્રકારોએ સહજમલ કહ્યો છે. આ સહજમલનો ક્ષય તે જ આત્મગત “ભવ્યત્વ છે.
एयस्स परिक्खयओ तहा तहा हंत १ किंचि सेसम्मि । जायइ चरिमो एसु त्ति तंतजुत्ती पमाणमिह ॥ ७ ॥
एतस्य परिक्षयतस्तथा तथा हन्त किंचिच्छेषे । जायते चरम एष इति तन्त्रयुक्तिः प्रमाणमिह ॥ ७ ॥
આ સહજમલનો તે તે પ્રમાણે બહુ નાશ થવાથી અને કંઈક સહજમલ બાકી રહે ત્યારે જીવનો આ ચરમપુગલ પરાવર્ત થાય છે. આ વિષયમાં શાસ્ત્રયુક્તિ પ્રમાણ છે.
एयम्मि सहजमलभावविगमओ सुद्धधम्मसंपत्ती । हेयेतरातिभावे जं न मुणइ अन्नहिं जीवो ॥ ८ ॥
एतस्मिन्सहजमलभावविगमतः शुद्धधर्मसंपत्तिः । हेयेतरादिभावान्यन्न जानात्यन्येषु जीवः ॥ ८ ॥
આ ચરમ પુદ્ગલપરાવર્તમાં સહજમલનો નિશ્ચયથી નાશ થયે છતે શુધ્ધધર્મની પ્રાપ્તિ થાય છે. કારણ કે, અચરમાવર્તમાં જીવ હેય અને ઉપાદેય ભાવોને સમ્યગું જાણતો નથી. અર્થાત હેયને ઉપાદેય તરીકે જુવે છે. અને ઉપાદેયને હેય તરીકે જુવે છે.
s
S ૨૯
