________________
(૯)
તે તે સૂત્રના અર્થગ્રહણમાં પણ આ વિધિ જાણવો. તે જ પ્રમાણે અસ્ખલિત ચારિત્ર પર્યાયના યોગથી અથવા પાઠાન્તર ‘ભાવપરિવાન' ને આશ્રયી પરિણામની પરિપક્વતાથી અતિપરિણામી અને અપરિણામીપણા ને છોડીને યથાક્રમથી અર્થનું ગ્રહણ કરવું.
मंडलिनिसिज्ज सिक्खाकिइकम्मुस्सग्ग४ वंदणं जिट्ठे । उवओगो संवेगो ठाणे पसिणो य इच्चाइ ॥ १० ॥ मण्डलिनिषद्या शिक्षाकृतिकर्मोत्सर्गवन्दनं ज्येष्ठे । ૩પયોગ: સંવેશ: સ્થાને પ્રનશ્વેત્યાદ્રિ | ૦ |
(૧૦) માંડલીમાં મોટા-નાનાંનો ક્રમ સાચવવો તેમજ માંડલીમાં કાજો લેવો, આચાર્યાદિ વાચનાદાતા માટે નિષદ્યા-આસન પાથરવું. સ્થાપનાચાર્યજી પધરાવવા પૂર્વક વાચનાદાતાને વંદન કરવું, વાચનાનો કાયોત્સર્ગ કરવો, આચાર્ય ઉઠ્યા પછી જ્ઞાને કરી જ્યેષ્ઠ એવા અનુવાચકને વંદન, વાચનામાં ઉપયોગ રાખવો, નવા નવા સંવેગથી ભાવિત થવું, સ્થાને પ્રશ્ન કરવા વગેરે અર્થ-ગ્રહણની વિધિ જાણવી.
(‘સિવા' ના સ્થાને ‘અવવા’ અથવા ‘સવવા' જોઈએ.) સૂત્ર અને અર્થના ગ્રહણ કરવારૂપ ગ્રહણ-શિક્ષાને કહ્યા પછી આસેવન શિક્ષા કહે છે.
आसेवइ य जहुत्तं तहा तहा सम्ममेस सुत्तत्थं । उचियं सिक्खापुव्वं नीसेसं उवहिपेहा ॥ ११ ॥ आसेवते च यथोक्तं तथा तथा सम्यगेष सूत्रार्थम् । उचितं शिक्षापूर्वं निःशेषमुपधिप्रेक्षया ॥ ११ ॥
૯૧
