________________
મન,વચન અને કાયાના સર્વથા-કરવા, કરાવવા અને અનુમોદનથી સમ્યમ્ -રાગદ્વેષ ના પરિણામથી રહિત સમભાવે બધાય જીવોને વિષે અભયનું કરવું તે અભયદાન શ્રેષ્ઠ જાણવું.
उत्तममेयं जम्हा तम्हा णाणुत्तमो तरइ दाउं । अणुपालिउंव, दिन्नं पिहंति समभावदारिद्दे ॥७॥ उत्तममेतद्यस्मात्तस्मानानुत्तमः शक्नोति दातुम् । अनुपालयितुं वा दत्तमपि हन्ति समभावदारिदये ॥७॥
(૭)
જે કારણથી આ અભયદાન ઉત્તમ છે, તે કારણથી અનુત્તમ જીવ અભયદાન આપવાનું અને તેનું પાલન કરવાને સમર્થ નથી. કારણકે સમભાવનાં દરિદ્રપણામાં જીવ આપેલા તે અભયદાનનો પણ વિઘાત કરે છે. તાત્પર્ય એ કે સમભાવ વિનાનો જીવ અભયદાનનું પાલન કરી શક્તો નથી.
जिणवयणनाणजोगेण तक्कुलठिइसमासिएण च। विनेयमुत्तमत्तं न अन्नहा इत्थ अहिगारे ॥८॥ जिनवचनज्ञानयोगेन तत्कुलस्थितिसमाश्रितेन च । विज्ञेयमुत्तमत्वं नान्यथात्राधिकारे ॥ ८ ॥
(૮)
આ અભયદાનના અધિકારમાં શ્રી જિનવચનના જ્ઞાનયોગથી અને શ્રી જિનકુલ=ગુરૂકુલવાસની મર્યાદાનો આશ્રય કરવાથી ઉત્તમપણું જાણવું-અન્યથા નહી.
दाऊणेयं जो पुण आरंभाइसुं पवत्तए मूढो । भावदरिद्रो नियमा दूरसो दाणधम्माणं ॥९॥
૫૧
