________________
न चैतस्मिन्ननन्तो युज्यंते एतस्य नाम काल इति । . अवसर्पिण्योनन्ता भवन्ति यत एकपरिवर्ते ॥ ७ ॥
આ શુધ્ધ ધર્મ ના બીજની પ્રાપ્તિ થયે છતે ખરેખર આ જીવનો સંસાર અનંતકાલ સંગત થતો નથી એવું નથી. અર્થાત્ થાય જ છે. કારણકે અનંતી ઉત્સર્પિણી - અવસર્ષીણી એક પુદ્ગલપરાવર્તિમાં થાય છે.
बीजाइया य एए तहा तहा संतरेयरा नेया । तहभव्वत्तक्खित्ता एगंतसहावाबाहाए॥८॥ बीजादिकाश्चैते तथा तथा सान्तरेतरा ज्ञेयाः । तथाभव्यत्वाक्षिप्ता एकान्तस्वभावाबाधया ॥ ८ ॥
એકાંતે ભવ્યત્વ વગેરે સ્વભાવને બાધા પહોચાડ્યા વિના અર્થાત એકાન્ત સ્વભાવવાદથી જ નહીં પરંતુ કાલાદિ સહકૃત ભવ્યત્વ સ્વરૂપ તથાભવ્યત્વથી ખેંચાયેલા, બીજાદિ ભાવો તે તે પ્રમાણે સારા અને નિરંતર જાણવા. આદિપદથી સમ્યગદર્શન - દેશવિરતિ - સર્વવિરતિ – ક્ષપકશ્રેણી વગેરે મરૂદેવીમાતાને નિરંતર જાણવા અને પ્રભુ મહાવીરના જીવને સાંતર જાણવા.
तहभव्वतं जं कालनियइपुव्वकयपुरिसकिरियाओ । अखिवइ तहसहावं ता तदधीणं तयं पि भवे ॥९॥ तथाभव्यत्वं यत्कालनियतिपूर्वकृतपुरुषक्रियाः । आक्षिपति तथास्वभावं ततस्तदधीनं तदपि भवेत् ॥ ९॥
જે કારણથી તથા સ્વભાવવાળું તથા ભવ્યત્વ કાલ-નિયતિ-પૂર્વકર્મ અને પુરૂષાર્થને ખેંચી લાવે છે, તે કારણથી તથાભવ્યત્વ પણ કાલ, નિયતિ, કર્મ અને પુરૂષાર્થ ને આધીન હોવું જોઈએ.
૩૭
