________________
करणं अहापवत्तं अपुव्वमणियट्टिमेव भव्वाणं । इयरेसिं पढम चिय भण्णइ करणं ति परिणामो ॥७॥
करणं यथाप्रवृत्तं अपूर्वमनिवृत्तिरेव भव्यानाम् । इतरेषां प्रथममेव भण्यते करणमिति परिणामः ॥ ७ ॥
(૭)
ભવ્ય જીવોને જ યથાપ્રવૃત્તકરણ, અપૂર્વકરણ અને અનિવૃત્તિકરણ હોય છે. અભવ્યને માત્ર પહેલું યથાપ્રવૃત્તકરણ જ હોય છે. આત્મપરિણામ એ કરણ કહેવાય છે.
जा गंठी ता पढम, गंठिं समइच्छओ भवे बीयं । अणियट्टीकरणं पुण सम्मत्तपुरक्खडे जीवे ॥ ८ ॥ यावद्ग्रन्थिस्तावत् प्रथम, ग्रन्थि समतिकामतो भवेद् द्वितीयम् । अनिवृत्तिकरणं पुनः सम्यक्त्वपुरस्कृते जीवे ॥ ८ ॥
(८)
જ્યાં સુધી જીવ ગ્રંથિદેશે આવે ત્યાં સુધી તેને પ્રથમ યથાપ્રવૃત્તકરણ, ગ્રંથિને ઉલ્લંધે તેને બીજુ અપૂર્વકરણ અને સમ્યકત્વની અભિમુખ હોય તેને અનિવૃત્તિકરણ હોય છે.
इत्थ य परिणामो खलु जीवस्स सुहो य होइ विन्नेओ। किं मलकलंकमुक्कं कणगं भुवि सामलं होइ ? ॥९॥
अत्र च परिणामः खलु जीवस्य शुभश्च भवति विज्ञेयः । कि मलकलंकमुक्तं कनकं भुवि श्यामलं भवति? ॥९॥
(૯)
અને અહિં સમ્યકત્વમાં રહેલ જીવનો પરિણામ શુભ જાણવો. શું મલના કલંકથી મુક્ત એવું સુવર્ણ જગતમાં ઝાંખુ હોઈ શકે? અર્થાત ન જ હોય.
