________________
(૩)
ભાવનું પ્રગટ કરવું અર્થાતુ પોતાના દોષનું પ્રગટ કરવું. એ પ્રમાણે આલોચનાનો અર્થ જાણવો. સુંદર વૈદ્યના દ્રષ્ટાંતથી આ આલોચના તથા પ્રકારના ગુરૂના આગળ જાણવી. “ો ' ના સ્થાને “Tો” પાઠ કલ્પીએ તો પોતાના દોષનું કથન કરવું એ આલોચનાનો રહસ્યાર્થ જાણવો.
जह चेव दोसकहणं न विज्जमित्तस्स सुंदरं होइ । अवि य सुविज्जस्स तहा विन्नेयं भावदोसे वि ॥४॥ यथैव दोषकथनं न वैद्यमात्रस्य सुन्दरं भवति । अपि च सुवैद्यस्य तथा विज्ञेयं भावदोषेऽपि ॥ ४ ॥
જેમનામ માત્રના વૈદ્યની આગળ દ્રવ્યરોગરૂપ દોષનું કથન સુંદર થતુ નથી પરંતુ સારા વૈદ્યની પાસે, તે જ પ્રમાણે અહીંભાવરોગરૂપ દોષના વિષયમાં પણ જાણવું.
तत्थ सुविज्जो य इमो आरोग्गं जो विहाणओ कुणइ । चरणारुग्गकरो खलु एवित्थ गुरु वि विन्नेओ ॥५॥
तत्र सुवैद्यश्चायमारोग्यं यो विधानतः करोति । चरणारोग्यकरः खल्वेमत्र गुरुरपि विज्ञेयः ॥ ५ ॥
(પ)
ત્યાં દ્રવ્યદોષને વિષે જે આ સારો વૈદ્ય વિધિપૂર્વક આરોગ્યને કરે છે. અહીં પણ ભાવદોષને વિષે નિશ્ચયથી ચારિત્રરૂપી આરોગ્યના કરનાર ગુરૂ જાણવા.
जस्स समीवे भावाउरा तहा पाविऊण विहिपुव्वं । चरणारुग्गं पकरंति सो गुरु सिद्धकम्मुत्थ ॥६॥
૧૦૯
