________________
આઠ દૃષ્ટિની સઝાય આ સર્વ *વંચકયો છે. પરંતુ અવંચક્યોગ પ્રાપ્ત થતાં ઘર્મનેહ પ્રગટે છે. એ રીતે ઘસ્નેહ–ઘર્મપ્રાપ્તિની ઇચ્છા જાગૃત થતાં જ્ઞાનીનો વિનય કરે, તે કહે છે.
સદગુરુ યોગે વંદન ક્રિયા, તેહથી ફળ હોય જેહો રે; યોગ કિયા ફળ ભેદથી, ત્રિવિધ અવંચક એહો રે.
- વીર જિનેસર દેશના. ૧૨ સગુરુનો યોગ થાય પછી તેની આજ્ઞામાં મનોયોગ પ્રવર્તાવે તે યોગાવંચક છે, જ્ઞાનીની આજ્ઞાએ વચન અને કાયા પ્રવર્તાવે, વંદના આદિ ક્રિયા વિનયપૂર્વક કરે તે ક્રિયા અવંચક છે. અને સદ્ગુરુ સાચા હોવાથી જે પુણ્યરૂપ ફળ બંધાય તે પણ મોક્ષમાર્ગને અવિરોઘક એવું હોય તે ફલાવંચક છે. એમ યોગ, ક્રિયા ને ફળ એ ત્રિવિઘ અવંચક યોગ થાય ત્યારે પ્રથમ દ્રષ્ટિમાં જીવ આવ્યો લેખાય. ચાહે ચકોર તે ચંદ્રને, મધુકર માલતી ભોગી રે; તેમ ભવિ સહજ ગુણે હોયે, ઉત્તમ નિમિત્ત સંયોગી રે.
- વીર જિનેસર દેશના. ૧૩ - અહીં અવંચકયોગનું દ્રષ્ટાંત આપે છે કે જેમ ચકોર પક્ષી ચંદ્રને ઇચ્છે છે, મધુકર એટલે ભમરો માલતીના પુષ્પમાં આસક્ત થાય છે તેમ સદ્ગુરુયોગે વંદન ક્રિયા આદિ ઉત્તમ નિમિત્તને આ દ્રષ્ટિમાં વર્તતો ભવ્ય જીવ સ્વાભાવિક રીતે ચાહે છે. ભાવપૂર્વક તન્મયપણે વંદનાદિ કરે છે. અવંચકયોગથી ભાવમલ દૂર થાય છે. * વંચકયોગ વિષે જુઓ શ્રીમદ્ રાજચંદ્ર વચનામૃત આંક પર૬ .