________________
સાતમી પ્રભા દ્રષ્ટિ છે તે સાચું સુખ છે, તે પ્રાપ્ત કરવા યોગ્ય છે. એ દ્રષ્ટ–એવી સમજણથી ધ્યાનમાં પ્રવૃત્તિ કરતાં આત્માનો જે સુખ ગુણ અનુભવાય છે, તે સુખ કોને કહીએ? અર્થાત્ તે સુખ કોઈને કહી શકાય તેવું વચનમાં વર્ણવી શકાય તેવું–નથી. કદાચ કહેવામાં આવે તો પણ જેને ધ્યાનનો અનુભવ નથી તેને તે સ્વાધીન સુખનો કંઈ ખ્યાલ આવી શકે જ નહીં. એ વાતને દ્રષ્ટાંતથી વ્યક્ત કરે છે– નાગર સુખ પામર નવિ જાણે, વલભ સુખ ન કુમારી; અનુભવ વિણ તેમ ધ્યાનતણું સુખ, કોણ જાણે નરનારી રે?
ભવિકા, વીર વચન ચિત્ત ઘરીએ. ૩ શહેરના ઘનાઢ્ય નાગરિકજનો કેવાં સુખ ભોગવે છે તેનો ખ્યાલ, જેણે શહેર કદી જોયું નથી એવા ભીલ વગેરે પામર જનોને ગમે તેવું વર્ણન કરવા છતાં આવી શકતો નથી, તેમજ પતિનું સુખ કેવું હોય તેનો ખ્યાલ કુમારિકાને આવી શક્યો નથી. તેવી રીતે જેમને ધ્યાનનો અનુભવ નથી એવાં સ્ત્રીપુરુષોને તે અતીન્દ્રિય સુખનો ખ્યાલ આવી શકતો નથી. એક દ્રષ્ટિમાં નિર્મળ બોષે, ધ્યાન સદા હોય સાચું દુષણ રહિત નિરંતર જ્યોતિ, રત્ન તે દીપે અરું રે.
ભવિકા, વીર વચન ચિત્ત શરીએ. ૪ આ દ્રષ્ટિમાં અપ્રતિપાતી સમકિત સાથે શ્રુતજ્ઞાનાવરણીય કર્મનો ક્ષયોપશમ થવાથી સૂર્યના પ્રકાશ જેવી બોઘની નિર્મળતા કહી છે. તેથી ભગવાનના વચનનું રહસ્ય ચૌદપૂર્વનો સાર
