________________
પિતાનું દુઃખ પણ એ વિસરી ગયો. “ગાડીઘેડામાં ફરવું, મહેલમાં રહેવું, અનેક પ્રકારના ભેજન જમવાં, પ્રિયાની સાથે વિનોદ કરે, મિત્રોની સાથે ગોષ્ટિ કરવી, માણસે ઉપર હકુમત–સત્તા ચલાવવી, મનગમતાં વસ્ત્રાભૂષણ સજવાં, વગેરે અનેક પ્રકારની સુખની સામગ્રી જગતમાં દષ્ટિગોચર નથી થતી શું?”
તે પછી તમે શા માટે છેડી?” બાલસાધુનાં અણુધાર્યા વચન સાંભળી પ્રવાસી ચમકયે. શું જવાબ આપે એ માટે ક્ષણભર મુંઝાય. એ બાલમુનિ ફરીને બે.
એ બધી વસ્તુઓ ક્ષણભર સુખને આપનારી છે. એ ભેગવવામાં એના ઉંડાણમાં કેટલું દુ:ખ રહેલું છે. એ તમને ક્યાંથી સમજાય?જે પ્રાણુઓમાં વાસનાઓ રહેલી હોય એને આવી ઈચ્છાઓ થાય જ ! ત્યાગીઓને આવી વાસના–ઈચ્છા હતી જ નથી. વાસના એજ દુઃખમય સંસાર છે.”
આપનું કથન કદાચ સત્ય હશે, પણ મારા જેવા મનુષ્યને ન સમજાય એ બનવા જોગ છે”પ્રવાસીએ જેમતેમ કરીને પતાવ્યું.
તમે આ ગામમાં નવા આવેલા છે કેમ ખરું ને? બીજી વાતમાં મુદ્દાની વાત પૂછવી તે હું ભૂલી જ ગયે. તમારી કાવ્ય શક્તિએ મારું ધ્યાન ખેંચ્યું તમે કેણ છે, એ જાણવા મન લલચાયું.”
આપે કહ્યું તેમજ છે. દેશપરદેશમાં જામણુ કરતે અનેક હલને જોતાં હું હમણાં જ આ શહેરમાં આવ્યો છું.
