________________
૪
યોગસાર પ્રકરણ/દ્વિતીય પ્રસ્તાવ/બ્લોક-૮, ૯-૧૦
સ્વરૂપ અને તેનો વિષય બતાવ્યો અને શ્લોક-૭માં જેઓએ મૈત્રી આદિ ચાર ભાવનાઓથી ચિત્તને વાસિત કર્યું નથી તેઓને ધર્મ દુર્લભ છે તેમ બતાવ્યું. હવે દૃષ્ટિરાગવાળા જીવો કઈ રીતે વિપરીત જોનારા છે તે બતાવે છે –
શ્લોક ઃ
अहो विचित्रं मोहान्ध्यं तदन्धैरिह यज्जनैः ।
दोषा असन्तोऽपीक्ष्यन्ते परे सन्तोऽपि नात्मनि ॥ ८ ॥
શ્લોકાર્થ ઃ
અહો ! ખેદ અર્થક અવ્યય છે. મોહનું અંધપણું વિચિત્ર છે જે કારણથી અહીં=જગતમાં, તેનાથી અંધ એવા લોકો વડે=મોહથી અંધ એવા લોકો વડે, પરમાં અછતા દોષો પણ દેખાય છે અને આત્મામાં= પોતાનામાં વિધમાન પણ દોષો દેખાતા નથી. IIII
ભાવાર્થ:
મિથ્યાત્વના ઉદયથી થયેલું અંધપણું અનેક પ્રકારની વિચિત્રતાવાળું છે તેથી મિથ્યાત્વના ઉદયથી જીવોને ગુણવાન જીવોમાં પણ દોષો દેખાય છે અને પોતાનામાં વિદ્યમાન પણ દોષો દેખાતા નથી તેથી તેવા જીવોમાં કેવો વિપર્યાસ વર્તે છે તે સ્વયં ગ્રંથકારશ્રી આગળ બતાવે છે.
અવતરણિકા :
પૂર્વશ્લોકમાં કહ્યું કે દૃષ્ટિરાગવાળા જીવોમાં વર્તતા મોહતા અંધપણાનું વિચિત્રપણું છે તેથી હવે દૃષ્ટિરાગી જીવો મોહના અંધપણાથી કઈ રીતે વિચારે છે તે બતાવે છે .
શ્લોક ઃ
मदीयं दर्शनं मुख्यं पाखण्डान्यपराणि तु । मदीय आगमः सारः परकीयास्त्वसारकाः । । ९॥
