________________
શરીર છે; ભૂખને સંતોષવા કશુંક લેવું પડે ત્યારે એ લઈ લે છે; પણ એમાં સારાપણા કે ખરાબપણાની બુદ્ધિ તેની નથી હોતી. આ છે સાધકનો જ્ઞાતાભાવ. શેયોને નિર્લેપભાવે જાણવાની અદ્ભુત
કળા.
આ નિશ્ચયદૃષ્ટિને વ્યવહારનું મઝાનું પૃષ્ઠબળ મળે. બે જાતનાં વસ્ત્રો મળતાં હોય ત્યારે સાધક જાડાં અને બરછટ વસ્ત્રો પર પહેલી પસંદગી ઉતારશે. સુંવાળાં, ઝીણાં વસ્ત્રો પર નહિ.
એક સંતને એક ભક્તે કાશ્મીરી શાલ ભેટ આપી. શિયાળો સામે આવતો હતો. સંત પાસે એક જ શાલ હતી; જે તાર તાર થઈને ફાટી ગઈ હતી. તેઓ એકથી વધુ શાલ ક્યારેય રાખતા નહિ. ભક્તે કાશ્મીરી શાલ ભેટ આપી.
બે શાલ તેમને આપવામાં આવી હોત તો તેઓ સાદી શાલ જ પસંદ કરત. પરંતુ એક જ શાલ હતી. ભારે શાલ તેમને પસંદ નહોતી; છતાં લેવી પડી.
મઝાની ઘટના બીજા દિવસે ઘટી. ભક્ત બીજા દિવસે સંતનાં દર્શન માટે આવ્યા ત્યારે એણે જોયું કે સંત એ જ શાલ – પોતે આપેલ પહેરીને બેઠા હતા; પરંતુ શાલ પર મોટો કાળો ધબ્બો હતો. આવો ડાઘ શી રીતે પડે ?
C
તેણે પૂછ્યું ત્યારે મરક મરક હસતાં સંતે કહ્યું : નાનું બાળક રૂપાળું હોય ત્યારે એને કોઈની નજર ન લાગે એ માટે મેસનું ટપકું ગાલે લગાવીએ છીએ ને ! એ રીતે આના પર મારી આસક્તિસભર નજર ન લાગે માટે આ ધબ્બો કર્યો છે.
સ્વાનુભૂતિની પગથારે ૨ ૩ ૬
