________________
તેમ છે. રણની મુસાફરી. થકવી નાખનારી. ન કોઈ સાથી, ન સંગાથી. કોઈને કહે તોય એની સાથે કોઈ આવે તેવું નહોતું.
તે વખતે તેને થયું કે પ્રભુને જો પ્રાર્થના કરું તો તેઓ આવે જ. તેણે પ્રાર્થના કરી કે પ્રભુ ! બીજું તો કોઈ મારી સાથે આવે તેમ નથી. તું મારી સાથે ન આવે ?
પ્રાર્થના તત્પણ ફળે છે. એણે પ્રાર્થના કરી, ચાલવાનું શરૂ કર્યું. એની નવાઈ વચ્ચે, એનાં બે પગલાંની છાપની જોડે એનાથી બે મોટાં પગલાંની હારમાળા પણ ચાલતી હતી. એ સમજી ગયો કે પ્રભુ મારી સાથે છે.
બે-ત્રણ કલાકમાં તો તેની વૉટરબૅગનું પાણી ખતમ થઈ ગયું. બાર વાગ્યા, સાડા બાર વાગ્યા... રણની ગરમી. પાણી નહિ. ક્યાંય આશ્રય જેવું પણ નહિ. તે બેભાન થઈને પડી ગયો.
ભાનમાં આવતાંની સાથે તેણે જોયું કે પ્રભુ મારી સાથે છે કે નહિ. જોતાં જ નિરાશ થઈ ગયો. પહેલાં પોતાનાં બે પગલાં અને પોતાનાથી મોટાં બે પગલાં દેખાતાં હતાં. હવે માત્ર બે જ પગલાં દેખાય છે. એ મૂંઝાઈ ગયો : પ્રભુ ક્યાં ગયા ?
એણે કહ્યું : પ્રભુ ! તમે ક્યાં છો ? પ્રભુનો અવાજ આવ્યો : બેટા ! હું તો અહીં જ છું. “અરે, તમે અહીં હો તો તમારા પગલાં કેમ દેખાતાં નથી ?” ઉત્તર આવ્યો : બેટા ! તું તો બેભાન થઈને ધરતી પર ઢળી પડેલો. મેં તને ઊંચકી લીધો છે. આ જે પગલાં દેખાય છે, તે મારાં છે. તારાં પગલાંની છાપ હવે ક્યાંથી ઊપસે?
પ્રવાસીને સંતોષ થયો. પ્રભુની જોડે જ પોતે છે.
સ્વાનુભૂતિની પગથારે ૧૦૧
