________________
પ્રભુને ગંગા નદી ઊતરીને સામે કાંઠે જવું છે. એક નાવ એ બાજુ જઈ રહી હતી. પ્રભુ એમાં બેઠા. નાવ સામે કાંઠે ગઈ. બીજા બધા ઉતારુઓ પૈસા નાવવાળાને ચૂકવી પોતપોતાને ગામ જવા રવાના થયા. છેલ્લે પ્રભુ ઊતર્યા. નાવવાળાએ કહ્યું : પૈસા આપો ! પછી જ આગળ જઈ શકાશે.
પ્રભુ પાસે ક્યાં પૈસા હતા, તે આપે ! હા, આન્તર ધન પ્રભુનું અસીમ હતું, પણ તે તરફ આની નજર ક્યાં હતી ? ભારતમાં ન બની શકે તેવી આ ઘટના અહીં ઘટી. હોડીવાળાએ કહ્યું : જ્યાં સુધી પૈસા ન આપી શકો ત્યાં સુધી અહીંથી જવા નહિ દઉં. રેતમાં બેસી રહો !
બળબળતી રેતમાં પ્રભુ બેસી રહ્યા. બે-ત્રણ કલાક સુધી બેસી રહેવાનું થયું. એ વખતે પ્રભુની આંખો જેણે જોઈ હશે, તેને એમાં શું દેખાયું હશે ?
પ્રેમ, કરુણા, સમભાવ.
બે-ત્રણ કલાક પછી કો'ક પરિચિત વ્યક્તિ ત્યાં આવી. તેણે પ્રભુને જોયા. પૈસા હોડીવાળાને આપ્યા. પ્રભુએ ત્યાંથી વિહાર કર્યો.
પ્રભુની એ આંખોને જોતાં કેવી કેવી લાગણીઓ થાય ? પૂજ્ય અમૃતવિજય મહારાજની સ્તવના યાદ આવે :
‘તારા રે નયના પ્યાલા પ્રેમના ભર્યા છે...
દયા રસના ભર્યા છે...
અમી છાંટના ભર્યા છે...
જે કોઈ તારી નજરે ચઢી આવે, કારજ તેના તેં સફળ કર્યાં છે...'
સ્વાનુભૂતિની પગથારે ૨૮ ૧૧૯