________________
હતું, મુક્તિ માટે બીજો રસ્તો નહોતો, માટે લખી આપ્યું. પરંતુ શાસ્ત્રીય રીતે હું ક્યાંય, કોઈપણ રીતે દોષિત નથી જ. એ વખતે તેઓશ્રીના ચહેરા પર આ પ્રભુબળ કેવું તો ચમકતું હશે !
પ્રભુબળ.
લંડનમાં બનેલી એક ઘટના યાદ આવે છે. એક માજી એંસી વર્ષનાં. લંડનમાં પોતાના વૈભવી ફ્લેટમાં રહેતા હતાં. વિશ્વયુદ્ધનો એ સમય. જ્યારે દુશ્મનવિમાનો ગમે ત્યારે બૉમ્બવર્ષ લંડન પર કરી જતાં.
એક સાંજે એક મહેમાન માજીને ત્યાં આવ્યા. જમ્યા. માજીએ પ્રાર્થના કરી. મહેમાન પણ તેમાં જોડાયા. પ્રાર્થના પછી માજી પોતાના રૂમમાં સુવા ગયાં. મહેમાન પણ બાજુની રૂમમાં સુવા ગયા.
થોડીવાર થઈને બૉમ્બવર્ષક વિમાનો બૉમ્બ વરસાવવા લાગ્યાં. બાજુના બિલ્ડીંગ પર બૉમ્બ પડ્યા અને બિલ્ડીંગ સળગવા લાગ્યું. મહેમાન તો આ જોઈને ગભરાઈ ગયા. વળી થોડીવાર થઈને પાસેના બીજા બિલ્ડીંગ પર બૉમ્બ પડ્યો.
મહેમાનને થયું કે માર્યા! અહીં ક્યાંથી આવી ગયો. આજની રાત હેમખેમ રહ્યા તો ગંગાજી નાહ્યા !
સવાર પડી. નાસ્તાના ટેબલ પર મહેમાન માજી જોડે બેઠા. મહેમાન કહે : હું તો આખી રાત સૂતો નથી. ઘડીકમાં અહીં બોમ્બ પડે ને ઘડીકમાં તહીં બૉમ્બ પડે. મને તો થયું કે આજે ગયા !
સ્વાનુભૂતિની પગથારે # ૧૧૩