________________
સંત હરિદાસે પ્રભુને કહેલું : “તિનકા બુયારી કે વશ”. તણખલું વાળનારીને વશ છે, પ્રભુ ! તે રીતે હું તારે અધીન છું.
ભક્ત ગૌરાંગ એક ડગ આગળ વધ્યા છે : તૃષિ યુનીવેના વિતવ્ય.” તેઓ કહે છે કે ક્યારેક તણખલું સંપૂર્ણતયા વાળનારીને અધીન નથી રહેતું; હવાને વશ થઈને હવામાં તરતું થઈ જાય છે. પ્રભુ ! મારે તો માત્ર ને માત્ર તારે અધીન થઈને રહેવું છે.
મારું વ્યક્તિત્વ ન રહે, રહે માત્ર અસ્તિત્વ. હું તારામાં વિલીન થયેલો હોઉં. સમર્પણ કેટલું તો ભવ્ય છે !
સમર્પણ...
પ્રિયકાન્ત પરીખે કાગળનાં ફૂલોને ઉદ્દેશીને લખેલ એક સરસ કવિતા યાદ આવે :
‘તમારે રંગો છે અને આકારો છે, કલાકારે દીધો તુમ સમીપ આનંદકણ છે... અને બાગોમાંનાં કુસુમ થકી લાંબું જીવન છે.”
સ્વાનુભૂતિની પગથારે 10 ૧૧૦
