________________
અને એથી જ, એ ગુણોના સ્પર્શ વિના રહેવાનું નથી. ‘બિછુરત જાયે પ્રાણ...'
ક્યાં રાગ અને દ્વેષની પીડા અને ક્યાં વીતરાગતા અને ક્ષમાના આછેરા સંસ્પર્શનો આનંદ...
પ્રભુ ! સતત તારા ગુણોના સ્પર્શની ધારામાં મને રાખજે ! હું વિભાવોની અસરમાં ન જાઉં એવું કરજે ! મને જોઈએ તારું સુરક્ષાચક્ર. ‘કીજિયે જતન જિન ! એ વિના, અવર ન વાંછીએ કાંઈ 3...'
પ્રભુ ! જોઈએ તારું સુરક્ષાચક્ર.
મિત્ર આચાર્યપ્રવરશ્રી રત્નસુન્દરસૂરીજી ઉત્તર ગુજરાતમાં વિહારયાત્રાએ હતા. એકવાર તેઓ ચાલી રહ્યા હતા. પાછળથી એક ઊંટગાડી આવતી હતી. ઊંટગાડીવાળાએ ગાડી થોભાવી, તે નીચે ઊતર્યો. પગે લાગ્યો. અને પછી એણે કહ્યું : મહારાજશ્રી ! તમને તો કાંઈ જ તકલીફ નહિ પડતી હોય. કારણ કે તમે પ્રભુ માટે આટલું બધું છોડ્યું છે, તો પ્રભુ તમારું ધ્યાન રાખે જ.
એક હિન્દુ માનસમાં અવતરેલી આ કેવી સરસ સમજ હતી !
ખરેખર, પ્રભુ હરક્ષણ અમારું સંરક્ષણ કરે છે. વિભાવોમાં જતાં અમને એની કરુણા તરત જ રોકે છે. સદ્ગુરુ કે કલ્યાણમિત્રને તે સમયે પ્રભુ મોકલી દે. અને વિભાવોમાં જતાં રોકી લે.
સ્વાનુભૂતિની પગથારે ૨ ૧૨૯
