________________
नमोऽहन्यः ॥ ॥अथसार्थं भववैराग्यशतकम्॥ संसारम्मि असारे, नत्थि सुहं वाहि-वेअणापउरे। जाणतो इह जीवो, न कुणइ जिणदेसि धम्म॥१॥ सं. छाया-संसारेऽसारे नास्ति सुखं व्याधि-वेदनाप्रचुरे । जाननिह जीवा न करोति जिनदेशितं धर्मम् ॥१॥
(ગુજરાતી ભાષાંતર) અનેક પ્રકારની વ્યાધિઓ અને વેદનાઓથી ભરપૂર એવા આ અસાર સંસારમાં આ જીવને કોઈપણ ગતિમાં ક્ષણ માત્ર પણસુખ નથી. આવી રીતે આત્મા સંસારને અસાર જાણે છે છતાં પણ ભારેકર્મી હોવાથી વીતરાગ ભગવંતે ઉપદેશેલો દયામલ ધમ કરતો નથી, અને સંસારને લોલુપી-લાલચુ થઈ ધર્મરત્નને ગુમાવે છે. ૧. अजं कल्लं परं परारिं, पुरिसा चिंतन्ति अत्थसंपत्तिं । अंजलिगयं व तोयं, गलंतमाउं न पिच्छन्ति ॥२॥
